جان اشتاین بک و آثار او درباره سختی های زندگی مهاجران

کتاب های جان اشتاین بک تصویری واقع گرایانه و لطیف از دوران کودکی و زندگی او در "کشور اشتاین بک"، منطقه ای در اطراف شهر مونتری کالیفرنیا به تصویر می کشد.

این رمان نویس، نمایش نامه نویس، مقاله نویس و نویسنده داستان های کوتاه برجسته جهانی در سال 1902 در سالیناس، کالیفرنیا به دنیا آمد. او که در یک شهر روستایی بزرگ شده بود، تابستان هایش را در کار در دامداری های محلی گذراند که او را با زندگی سخت کارگران مهاجر آشنا کرد. این تجربیات بسیاری از الهامات وی برای برخی از مشهورترین آثارش مانند "از موش ها و مردان" را فراهم کرد. سایر آثار بارز اشتاین بک شامل "خشم انگور"، "شرق به Eden" و "خیابان کنسرو" می باشد که همگی بینش های جذاب و قابل توجهی درباره مبارزات مردم عادی در آن زمان ارائه می دهند.

• جان اشتاین بک (1902–1968) رمان نویس، نمایش نامه نویس، مقاله نویس و نویسنده داستان های کوتاه آمریکایی بود.
• مشهورترین آثار او شامل "از موش ها و مردان" و "خشم انگور" است.
• او مجموعه ای از داستان های کوتاه درباره زندگی سخت کارگران مهاجر در زادگاهش، مونتری، کالیفرنیا نوشت.
• وی در سال 1940 جایزه پولیتزر را برای "خشم انگور" و در سال 1962 جایزه نوبل ادبیات را برای آثارش دریافت کرد.

بهترین کتاب های معروف

اشتاین بک 30 کتاب منتشر کرد که بسیاری از آنها مورد احترام هم منتقدان و هم عموم قرار گرفتند. از جمله این کتاب ها می توان به "تارتیا فلت"، درباره گروهی دوست داشتنی از بیکاران که در نزدیکی مونتری زندگی می کنند؛ "خشم انگور"، درباره یک خانواده کشاورز که در دوران رکود بزرگ از گردباد گرد و غبار اوکلاهوما به کالیفرنیا فرار می کنند؛ و "از موش ها و مردان"، داستانی از دو کارگر فصلی که در تلاش برای بقا هستند، اشاره کرد.

بسیاری از کتاب های اشتاین بک بر مشکلات تجربه ای آمریکایی ها که در دوران گردباد گرد و غبار در دوران رکود بزرگ زندگی می کردند، متمرکز بود. او همچنین از زمان خود به عنوان خبرنگار الهام می گرفت. آثار او جنجال هایی را برانگیخت و دیدگاهی منحصر به فرد از زندگی آمریکایی های کم درآمد مبارز فراهم کرد.

1927–1938

• 1927: "فنجان طلا"—یک داستان تاریخی که به طور غیرمستقیم بر زندگی دزدان دریایی قرن هفدهم هنری مورگان استوار است.
• 1932: "مرتع های بهشت"—دوازده داستان متصل به هم درباره مردم در یک دره در مونتری، کالیفرنیا که به مرکزی در بسیاری از آثار بعدی او تبدیل می شود.
• 1933: "به خدای ناشناخته"—چهار برادر که به کالیفرنیا می روند تا در یک دامداری کار کنند و در زمان خشکسالی با مشکلاتی روبرو می شوند.
• 1935: "تارتیا فلت"—یک گروه کوچک از هموطنان اسپانیایی تبار در مونتری از زندگی در مونتری لذت می برند (اولین موفقیت بزرگ اشتاین بک).
• 1936: "در نبرد مشکوک"—یک فعال کارگری تلاش می کند کارگران میوه چین در کالیفرنیا را سازماندهی کند.

• 1937: "از موش ها و مردان"—دو مهاجر بی خانمان به دنبال کار در کالیفرنیا در دوران رکود بزرگ هستند. این کتاب اغلب هدف سانسور به دلیل الفاظ رکیک و زبان توهین آمیز قرار می گرفت.
• 1937: "داستان های پونی قرمز"—رمان داستانی که بین سال های 1933 و 1936 در نشریات منتشر شد و اولین بار در سال 1937 به صورت مجموع منتشر شد، درباره یک پسر و زندگی اش در یک دامداری کالیفرنیا.
• 1938: "دره طولانی"—مجموعه ای از 12 داستان کوتاه که در طول سال ها نوشته شده و در دره سالیناس کالیفرنیا اتفاق می افتد (شامل اولین داستان پونی قرمز).

1939–1950

• 1939: "خشم انگور"—داستان یک خانواده فقیر مهاجر از اوکلاهوما و تلاش های آنها برای یافتن مکانی در کالیفرنیا. این رمان مشهورترین اثر اشتاین بک و برنده جوایز پولیتزر و دیگر جوایز ادبی است.
• 1941: "دهکده فراموش شده"—یک فیلم مستند نوشته شده توسط اشتاین بک و روایت شده توسط برجس مرedith، درباره یک دهکده مکزیکی که با مدرنیزاسیون دست و پنجه نرم می کند.
• 1942: "ماه در حال غروب"—داستان یک شهر کوچک ساحلی در شمال اروپا که توسط ارتش نامعلومی اشغال شده است (به اعتقاد برخی، این داستان به اشغال نروژ توسط نازی ها در جنگ جهانی دوم اشاره دارد).
• 1942: "بمب ها را رها کنید: داستان یک تیم بمب افکن"—تجربیات غیر داستانی اشتاین بک با چندین گروه بمب افکن نیروی هوایی ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم.
• 1945: "خیابان کنسرو"—داستان یک مهمانی فاجعه بار که توسط ساکنان یک شهر کوچک در کالیفرنیا به خاطر دوستشان دک برپا می شود.
• 1947: "اتوبوس سرگردان"—تعاملات گروهی از مردم در یک ایستگاه اتوبوس در یک چهارراه در کالیفرنیا.
• 1947: "مروارید"—یک مروارید عظیم تأثیرات منفی بر خانواده یک ماهیگیر صدف می گذارد.
• 1948: "روزنامه ای از روسیه"—گزارشی از سفرهای اشتاین بک در اتحاد جماهیر شوروی در زمان حکومت ژوزف استالین.
• 1950: "درخشش سوزان"—داستانی مبتنی بر اخلاق که قصد داشت به عنوان یک نمایش به روی صحنه برود و در آن مردی پیر برای داشتن یک فرزند تلاش های زیادی انجام می دهد.

1951–1969

• 1951: "بارنامه ای از دریاچه کورتز"—لاگ شخصی اشتاین بک از یک مأموریت شش هفته ای در خلیج کالیفرنیا که با زیست شناس دریایی اد ریکتس انجام داد. این کتاب در سال 1941 نوشته و در سال 1951 منتشر شد.
• 1952: "شرق به Eden"—یک رمان درباره دو خانواده در دره سالیناس در دو دهه اول قرن بیستم که بر اساس داستان نیاکان خود اشتاین بک نوشته شده است.
• 1954: "پنج شنبه شیرین"—بازگشتی به شخصیت های "خیابان کنسرو"، که پس از بازگشت شخصیت اصلی دک در پایان جنگ جهانی دوم اتفاق می افتد.
• 1957: "سلطنت کوتاه پپی IV: یک داستان جعلی"—یک کاریکاتور سیاسی که بررسی می کند چه اتفاقی می افتد اگر یک فرد عادی به عنوان پادشاه فرانسه انتخاب شود.
• 1958: "یک زمان جنگ بود"—مجموعه ای از مقالاتی که برای نیویورک هرالد تریبیون نوشته شده است در زمانی که اشتاین بک به عنوان خبرنگار خارجی در جنگ جهانی دوم فعالیت می کرد.
• 1961: "زمستان ناراحتی ما"—مبارزات یک مرد از لانگ آیلند که خانواده اش از سطح اشرافی به سطح متوسط سقوط کرده اند. آخرین رمان اشتاین بک.
• 1962: "سفر با چارلی: در جستجوی آمریکا"—یک سفرنامه از سفر جاده ای اشتاین بک در سراسر آمریکا با یک کامیون دستی ساخته شده و سگش چارلی.
• 1966: "آمریکا و آمریکایی ها"—مجموعه ای از مقالات از دوران خبرنگاری اشتاین بک.
• 1969: "روزنامه یک رمان: نامه های شرق به Eden"—مجموعه ای از نامه هایی که اشتاین بک به ویراستارش در زمان نوشتن "شرق به Eden" نوشته است. این کتاب پس از مرگش منتشر شد (اشتاین بک در سال 1968 درگذشت).

1975–1989

• 1975: "وiva Zapata!"—یک فیلمنامه نوشته شده توسط اشتاین بک که برای تولید این فیلم بیوگرافی درباره انقلابی مکزیکی امیلیانو زا پاتا استفاده شده است.
• 1976: "اعمال شاه آرتور و ش knights های نجیب او"—یک اقتباس از افسانه شاه آرتور که در سال 1956 آغاز شده و در زمان مرگش ناتمام مانده است.
• 1989: "روزهای کاری: مجله های خشم انگور"—نسخه ویرایش شده و توضیح داده شده از روزنامه شخصی اشتاین بک که در حین کار بر روی "خشم انگور" نوشته شده است.

جوایز ادبی

اشتاین بک جایزه پولیتزر را در سال 1940 برای "خشم انگور" و جایزه نوبل ادبیات را در سال 1962، که جوایزی بود که او فکر می کرد شایسته آن نیست، دریافت کرد.

این نویسنده تنها در این فکر نبود؛ بسیاری از منتقدان ادبی نیز از این تصمیم ناراضی بودند. در سال 2013، کمیته جایزه نوبل فاش کرد که این نویسنده یک "گزینه سازش" بوده و از میان یک "گروه بد" انتخاب شده است که هیچ یک از نویسندگان در آن برجسته نبودند. بسیاری معتقد بودند که بهترین آثار اشتاین بک پیش از انتخاب او برای دریافت این جایزه بوده است؛ برخی دیگر بر این باور بودند که انتقادات از برنده شدن او به دلایل سیاسی است. گرایش ضد سرمایه داری او در داستان هایش او را با بسیاری غیرمحبوب کرد. با این حال، او هنوز یکی از بزرگترین نویسندگان آمریکاست و کتاب هایش به طور منظم در مدارس آمریکایی و بریتانیایی تدریس می شود.