زندگینامه شرمن الکسی: نویسنده و فیلمساز برنده جایزه + آثار و حواشی

شرمن الکسی (متولد 7 اکتبر 1966) نویسنده‌ای چیره‌دست، شاعری توانا و فیلمسازی صاحب‌نام است که بیش از 25 اثر ارزشمند را به دنیای ادبیات و هنر تقدیم کرده است. الکسی که در منطقه حفاظت‌شده سرخپوستان اسپوکن در ولپینیت، واشنگتن به دنیا آمده، با الهام از تجربیاتش در میان قبایل مختلف، نقش مهمی در ادبیات ناسیونالیسم بومی ایفا کرده است. او به عنوان یک چهره کلیدی در ادبیات معاصر آمریکا شناخته می‌شود و آثارش اغلب به بررسی مسائل هویتی، فرهنگی و اجتماعی جوامع بومی می‌پردازد.

شرمن الکسی در یک نگاه

• شناخته شده برای: شاعر برنده جایزه، رمان‌نویس، اجراکننده و فیلمساز
• تاریخ تولد: 7 اکتبر 1966، منطقه حفاظت‌شده سرخپوستان اسپوکن، ولپینیت، واشنگتن
• والدین: لیلیان و شرمن الکسی پدر
• تحصیلات: مدارس منطقه حفاظت‌شده سرخپوستان اسپوکن، دبیرستان ریردان، دانشگاه گونزاگا، دانشگاه ایالتی واشنگتن
• آثار منتشر شده: "لازم نیست بگویی دوستم داری: یک زندگی‌نامه" و بسیاری دیگر
• همسر: دایان تومهاو
• فرزندان: 2

سال‌های آغازین زندگی شرمن الکسی: غلبه بر چالش‌ها و شکوفایی استعداد

شرمن جوزف الکسی جونیور، در 7 اکتبر 1966 متولد شد. او دومین پسر از چهار فرزند لیلیان و شرمن الکسی پدر بود. لیلیان کاکس (1936-2015) از قبیله اسپوکن و یکی از آخرین گویشوران مسلط به زبان بومی‌شان بود. شرمن پدر که در سال 2015 درگذشت، عضو قبیله کوئور دآلن بود. خانواده الکسی نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت و دیدگاه‌های او ایفا کردند.

شرمن جونیور با هیدروسفالی (آب آوردن مغز) به دنیا آمد و در شش ماهگی تحت عمل جراحی مغز قرار گرفت. پزشکان امیدی به زنده ماندنش نداشتند، اما او نه تنها زنده ماند، بلکه با وجود تشنج‌های دوران کودکی، به یک خواننده حرفه‌ای تبدیل شد و گفته می‌شود در سن 5 سالگی رمان‌هایی مانند "خوشه‌های خشم" را می‌خواند. الکسی در سال 2010 به اختلال دوقطبی مبتلا تشخیص داده شد، اما معتقد است که در دوران کودکی نیز از آن رنج می‌برده است.

در دوران نوجوانی، زمانی که الکسی در مدارس منطقه حفاظت شده تحصیل می‌کرد، نام مادرش را در کتاب درسی خود دید. او که مصمم بود زندگی خود را در منطقه حفاظت شده سپری نکند، برای تحصیل بهتر به دبیرستانی در ریردان، واشنگتن رفت، جایی که دانش‌آموز ممتاز و ستاره بسکتبال بود. الکسی پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1985، با دریافت بورسیه به دانشگاه گونزاگا رفت و پس از دو سال به دانشگاه ایالتی واشنگتن منتقل شد تا در رشته پیش‌پزشکی تحصیل کند.

ضعف و غش در کلاس تشریح، الکسی را متقاعد کرد که رشته خود را تغییر دهد، تصمیمی که با علاقه به شعر و استعداد نویسندگی تقویت شد. او با مدرک لیسانس در رشته مطالعات آمریکایی فارغ‌التحصیل شد و اندکی پس از آن، بورسیه شعر کمیسیون هنری ایالت واشنگتن و بورسیه شعر بنیاد ملی هنر را دریافت کرد. این جوایز نشان از استعداد درخشان او در زمینه نویسندگی و شعر داشتند.

الکسی در جوانی با اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می‌کرد، اما در سن 23 سالگی مصرف الکل را ترک کرد و از آن زمان تاکنون پاک بوده است. این تلاش او برای غلبه بر مشکلات، نشان‌دهنده اراده قوی و تعهد او به بهبود زندگی‌اش است.

آثار ادبی و سینمایی شرمن الکسی: بازتابی از زندگی بومیان آمریکا

نخستین مجموعه داستان کوتاه شرمن الکسی با عنوان «تکاور تنها و تونتو در بهشت ​​مشت‌زنی می‌کنند» (1993)، جایزه PEN/همینگوی را برای بهترین کتاب اول داستانی برای او به ارمغان آورد. او در ادامه، نخستین رمان خود، «بلوز رزرو» (1995) و دومین رمانش، «قاتل سرخپوست» (1996) را منتشر کرد که هر دو برنده جوایز متعددی شدند. در سال 2010، الکسی برای مجموعه داستان کوتاهش با عنوان «رقص‌های جنگ»، جایزه PEN/فاکنر را دریافت کرد. این جوایز، گواهی بر استعداد و توانایی الکسی در خلق آثار ادبی ماندگار هستند.

آثار الکسی که عمدتاً از تجربیاتش به عنوان یک بومی آمریکایی در داخل و خارج از منطقه حفاظت شده الهام گرفته‌اند، در سال 1997 منجر به همکاری او با کریس آیر، فیلمساز سرخپوست شاین/آراپاهو شد. این دو نفر یکی از داستان‌های کوتاه الکسی با عنوان «این یعنی چه که بگویی ققنوس، آریزونا» را به فیلمنامه تبدیل کردند. فیلم حاصل با عنوان «دود سخن می‌گوید» در جشنواره فیلم ساندنس در سال 1998 به نمایش درآمد و جوایز متعددی را از آن خود کرد. الکسی در ادامه به نویسندگی و کارگردانی فیلم «تجارت رقص‌های فانتزی» در سال 2002، نویسندگی «49؟» در سال 2003، ارائه «تبعیدی‌ها» در سال 2008 و شرکت در «سونیکس‌گیت» در سال 2009 پرداخت. این فعالیت‌های سینمایی، نشان‌دهنده تنوع و گستردگی فعالیت‌های هنری او هستند.

جوایز و افتخارات شرمن الکسی: تقدیر از یک استعداد درخشان

شرمن الکسی دریافت‌کننده جوایز ادبی و هنری متعددی است. او به مدت چهار سال متوالی قهرمان انجمن جهانی مسابقات شعر بود و به عنوان ویراستار مهمان در مجله ادبی Ploughshares فعالیت داشت. داستان کوتاه او با عنوان "چیزی که گرو می‌گذارید را پس خواهم گرفت" توسط آن پچت، داور جایزه او. هنری برای داستان های برگزیده 2005 انتخاب شد. در همان سالی که در سال 2010 جایزه PEN/فاکنر را برای «رقص‌های جنگ» دریافت کرد، جایزه یک عمر دستاورد حلقه نویسندگان بومی قاره آمریکا را نیز دریافت کرد، همچنین اولین آمریکایی بود که بورسیه پاترباگ را دریافت کرد و مدال خواننده جوان کالیفرنیا را برای «خاطرات کاملاً واقعی یک سرخپوست پاره‌وقت» به دست آورد. این جوایز، نشان از جایگاه والای او در دنیای ادبیات و هنر دارند.

حواشی و جنجال‌ها

در مارس 2018، سه زن به طور رسمی شرمن الکسی را به آزار جنسی متهم کردند. در همان ماه، او با پذیرش این اتهامات، عذرخواهی کرد و همزمان از پذیرش مدال کارنگی که در ماه قبل به او اهدا شده بود، امتناع ورزید. در آوریل 2018، انتشار کتاب خاطرات الکسی با عنوان "لازم نیست دوستم داشته باشی" به درخواست ناشر به تعویق افتاد، اما در نهایت در ماه ژوئن منتشر شد. در دسامبر 2018، فیلم "دود سخن می‌گوید" او توسط کتابخانه کنگره در فهرست ملی فیلم ثبت شد.

الکسی در حال حاضر با همسر و دو پسرش در سیاتل زندگی می‌کند.