تاریخچه رنگارنگ کمیک بوک‌ها و کمیک استریپ‌های روزنامه‌ای

پسران جوان در حال مطالعه در کتابفروشی

کمیک استریپ‌ها، با قدمتی بیش از 125 سال، همواره جزء جدایی‌ناپذیر روزنامه‌های آمریکایی بوده‌اند. این صفحات مصور، که اغلب با نام‌های "فانی‌ها" یا "صفحات خنده‌دار" شناخته می‌شوند، به سرعت به یک سرگرمی محبوب تبدیل شدند. شخصیت‌هایی مانند چارلی براون، گارفیلد، بلوندی و داگ‌وود، به سلبریتی‌هایی برای نسل‌های مختلف تبدیل شدند و خنده را به خانه‌ها آوردند.

نکات کلیدی

  • کمیک استریپ‌ها بیش از 125 سال است که خوانندگان روزنامه‌ها را با شخصیت‌های محبوبی مانند گارفیلد سرگرم می‌کنند.
  • کمیک‌های اولیه در قرن هجدهم در اروپا محبوب بودند و دارای تصاویر هجوآمیز و کاریکاتورهای سیاسی بودند.
  • اینترنت به خانه جدیدی برای کمیک‌ها تبدیل شده است، زیرا بخش‌های کمیک روزنامه‌ها کوچک شده یا از بین رفته‌اند.

کمیک پیش از روزنامه: آغازی متفاوت

اگرچه کمیک استریپ‌ها بیشتر با صفحات روزنامه‌ها گره خورده‌اند، اما این هنر پیشینه‌ای طولانی‌تر دارد. در اوایل دهه 1700 میلادی، تصاویر هجوآمیز و کاریکاتورهای سیاسی در اروپا به محبوبیت رسیدند. چاپخانه‌ها، نسخه‌های رنگی ارزان‌قیمتی از این آثار را به فروش می‌رساندند که سیاستمداران و مسائل روز را به سخره می‌گرفتند. نمایشگاه‌های این آثار نیز در بریتانیا و فرانسه بسیار پرطرفدار بودند. هنرمندان بریتانیایی، ویلیام هوگارت و جورج تاونزند، از پیشگامان این نوع کمیک بودند.

نخستین کمیک‌ها: از اروپا تا آمریکا

همزمان با محبوبیت کاریکاتورهای سیاسی در اوایل قرن هجدهم، هنرمندان به دنبال راه‌های جدیدی برای پاسخگویی به این تقاضا بودند. رودولف توپفر، هنرمند سوئیسی، به عنوان خالق اولین کمیک چند پنلی در سال 1827 و اولین کتاب مصور با عنوان "ماجراهای اوبادیا الدباک" یک دهه بعد شناخته می‌شود. هر صفحه از این کتاب 40 صفحه‌ای شامل چندین پنل تصویر با متن همراه بود. این کتاب در اروپا با استقبال گسترده‌ای روبرو شد و در سال 1842، نسخه‌ای از آن به عنوان ضمیمه روزنامه در نیویورک به چاپ رسید.

با پیشرفت فناوری چاپ و امکان چاپ در تیراژ بالا با هزینه کم، تصاویر طنزآمیز نیز دستخوش تغییر شدند. در سال 1859، ویلهلم بوش، شاعر و هنرمند آلمانی، کاریکاتورهایی را در روزنامه Fliegende Blätter منتشر کرد. در سال 1865، او یک کمیک مشهور به نام "ماکس و موریتز" را منتشر کرد که ماجراهای دو پسر جوان را به تصویر می‌کشید. در ایالات متحده، اولین کمیک با مجموعه شخصیت‌های ثابت، "خرس‌های کوچک" اثر جیمی سوینرتون، در سال 1892 در سان فرانسیسکو اگزماینر ظاهر شد. این کمیک به صورت رنگی چاپ می‌شد و در کنار پیش‌بینی آب و هوا قرار می‌گرفت.

نقش کمیک‌ها در سیاست آمریکا

کمیک‌ها و تصاویر، نقش مهمی در تاریخ ایالات متحده ایفا کرده‌اند. در سال 1754، بنجامین فرانکلین اولین کارتون سرمقاله‌ای را در یک روزنامه آمریکایی منتشر کرد. کارتون فرانکلین، تصویری از یک مار با سر بریده و عبارت "متحد شوید، یا بمیرید" بود. هدف از این کارتون، تحریک مستعمرات مختلف برای پیوستن به یکدیگر و تشکیل ایالات متحده بود.

در اواسط قرن نوزدهم، مجلات پرتیراژ به دلیل تصاویر پیچیده و کارتون‌های سیاسی خود مشهور شدند. توماس نست، تصویرگر آمریکایی، به خاطر کاریکاتورهایش از سیاستمداران و تصاویر هجوآمیزش از مسائل معاصر مانند بردگی و فساد در نیویورک مشهور بود. نست همچنین به عنوان مخترع نمادهای خر و فیل که نماینده احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه هستند، شناخته می‌شود.

"بچه زرد": تولد یک ژانر

اگرچه شخصیت‌های کارتونی متعددی در اوایل دهه 1890 در روزنامه‌های آمریکایی ظاهر شدند، اما کمیک استریپ "بچه زرد" اثر ریچارد آوتکالت، اغلب به عنوان اولین کمیک استریپ واقعی شناخته می‌شود. این کمیک رنگی که برای اولین بار در سال 1895 در نیویورک ورلد منتشر شد، اولین کمیکی بود که از حباب‌های گفتاری و مجموعه‌ای مشخص از پنل‌ها برای ایجاد روایات مصور استفاده کرد. اثر آوتکالت، که ماجراهای یک پسرک خیابانی کچل با گوش‌های بزرگ را دنبال می‌کرد و یک لباس زرد به تن داشت، به سرعت در بین خوانندگان محبوب شد.

موفقیت "بچه زرد" به سرعت باعث ایجاد تقلیدکنندگان متعددی از جمله "بچه‌های کاتزن جامر" شد. در سال 1912، نیویورک ایونینگ جورنال اولین روزنامه‌ای بود که یک صفحه کامل را به کمیک استریپ‌ها و کارتون‌های تک پنلی اختصاص داد. در عرض یک دهه، کارتون‌های طولانی‌مدتی مانند "کوچه بنزینی"، "ملوان زبل" و "یتیم کوچولو آنی" در روزنامه‌های سراسر کشور ظاهر شدند. در دهه 1930، بخش‌های مستقل تمام رنگی اختصاص داده شده به کمیک‌ها در روزنامه‌ها رایج بود.

عصر طلایی و فراتر از آن: تکامل کمیک استریپ

اواسط قرن بیستم، به عنوان عصر طلایی کمیک‌های روزنامه‌ای در نظر گرفته می‌شود، زیرا هم تعداد کمیک استریپ‌ها افزایش یافت و هم روزنامه‌ها رونق گرفتند. "دیک تریسی" کارآگاهی در سال 1931 متولد شد. "برندا استار" - اولین کمیک استریپ که توسط یک زن نوشته شده بود - برای اولین بار در سال 1940 منتشر شد. "Peanuts" و "Beetle Bailey" هر کدام در سال 1950 از راه رسیدند. کمیک‌های محبوب دیگر عبارتند از "Doonesbury" (1970)، "Garfield" (1978)، "Bloom County" (1980) و "Calvin and Hobbes" (1985).

امروزه، کمیک استریپ‌هایی مانند "Zits" (1997) و "Non Sequitur" (2000) خوانندگان را سرگرم می‌کنند، همچنین آثار کلاسیک ادامه‌داری مانند "Peanuts". با این حال، تیراژ روزنامه‌ها از زمان اوج خود در سال 1990 به شدت کاهش یافته است و در نتیجه، بخش‌های کمیک تا حد زیادی کوچک شده یا به طور کامل ناپدید شده‌اند. خوشبختانه، اینترنت به یک جایگزین پر جنب و جوش برای کارتون‌ها تبدیل شده است و بستری را برای آثاری مانند "Dinosaur Comics" و "xkcd" فراهم می‌کند و نسل جدیدی را با لذت‌های کمیک آشنا می‌کند.

اختراعات

بیشتر