ریسین، سمی مرگبار از دانه های کرچک – حقایقی که نمی دانستید!

آیا به خاطر دارید بازی با کلمات "Rice n' Beans" در ابتدای فصل دوم سریال برکینگ بد؟ این تنها نکته جذاب این سریال نیست. هر قسمت از برکینگ بد، یک درس کوچک در شیمی دارد. در این قسمت، تمرکز بر روی ریسین است، یک سم قوی که از دانه‌های کرچک به دست می‌آید.

والتر وایت در این سریال به جسی هشدار می‌دهد که حتی به دانه‌های کرچک دست نزند. اما واقعیت این است که مسموم کردن خود با دانه‌های کرچک آنقدرها هم که به نظر می‌رسد آسان نیست. برای جذب دوز کشنده ریسین، باید حدود 8 عدد از دانه‌های بزرگ کرچک را به طور کامل بجوید. بلعیدن دانه‌ها بدون جویدن، باعث مسمومیت نمی‌شود.

تهیه ریسین به عنوان یک سم، نیازمند دانش شیمی است. پس به این راحتی ها نمی توان از این ماده خطرناک استفاده کرد. ریسین یک ماده بسیار سمی است و باید با احتیاط بسیار زیاد با آن برخورد کرد.

دوز کشنده ریسین چقدر است و چگونه عمل می کند؟

اگر ریسین خالص در اختیار داشته باشید (همانطور که والتر وایت در سریال تهیه می کند)، دوزی به اندازه یک دانه نمک برای کشتن یک فرد کافی است. والتر می تواند قربانی خود را مجبور به استنشاق گرد ریسین کند، یا آن را در غذا/نوشیدنی او بریزد، یا به طریقی تزریق کند.

مسمومیت با ریسین بلافاصله باعث مرگ نمی شود. چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض سم، فرد احساس بیماری می کند. علائم به نحوه مسمومیت بستگی دارد:

• استنشاق ریسین: سرفه، حالت تهوع، تنگی نفس، پر شدن ریه ها از مایع، کاهش فشار خون و نارسایی تنفسی.
• خوردن یا نوشیدن ریسین: گرفتگی عضلات، استفراغ، اسهال خونی، کم آبی شدید و نارسایی کبد و کلیه.
• تزریق ریسین: تورم و درد در عضلات و غدد لنفاوی نزدیک محل تزریق، خونریزی داخلی و نارسایی چندگانه اعضای بدن.

تشخیص مسمومیت با ریسین آسان نیست، اما لزوماً کشنده نیست. مرگ معمولاً 36-48 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض سم رخ می دهد، اما اگر قربانی چند روز زنده بماند، شانس خوبی برای بهبودی دارد (هرچند احتمالاً آسیب دائمی به اندام ها خواهد داشت).

بنابراین، اینها گزینه های والتر برای استفاده از ریسین هستند. اگر او از این سم استفاده کند، احتمالاً دستگیر نخواهد شد. مسمومیت با ریسین مسری نیست، بنابراین او احتمالاً به جز قربانی خود به کسی آسیب نمی رساند.