حقوق زنان در دهه ۱۹۳۰ در ایالات متحده امریکا

در دهه 1930، زنان به طور کلی حقوق یکسانی با مردان نداشتند و با این حال، این دهه شاهد پیشرفت های تدریجی بود، هرچند چالش های اقتصادی و فرهنگی جدیدی نیز به وجود آمد که برخی از پیشرفت های قبلی را معکوس کرد.

زمینه: نقش های زنان در 1900–1929

زنان در نخستین دهه های قرن بیستم فرصت های بیشتری برای حضور عمومی داشتند و نقش مهمی در سازماندهی اتحادیه ها ایفا می کردند. در طول جنگ جهانی اول، بسیاری از زنانی که به عنوان مادران و همسران در خانه بودند، برای نخستین بار وارد بازار کار شدند. فعالان زن نه تنها برای حق رأی که در سال 1920 به دست آمد، بلکه برای عدالت و ایمنی در محل کار، حداقل دستمزدها و لغو کار کودک نیز فعالیت کردند.

زنان آفریقایی-آمریکایی نقش مرکزی در شکوفایی فرهنگی رنسانس هارلم بعد از جنگ جهانی اول داشتند و در بسیاری از جوامع شهری سیاه پوست، این زنان شجاع نیز برای حقوق برابر ایستاده بودند و مبارزه طولانی برای پایان دادن به عمل وحشتناک حلق آویز کردن را شروع کردند.

در دوران درخشان دهه 1920، اطلاعات مربوط به روش های پیشگیری از بارداری به طور فزاینده ای گسترش یافت و به زنان آزادی می داد تا بدون پیامدهای عموماً اجتناب ناپذیر بارداری، در روابط جنسی شرکت کنند. عوامل دیگری که به آزادی جنسی بیشتر منجر شد، شامل سبک های لباس راحت تر و نگرش های اجتماعی کمتر محدودکننده بود.

دهه 1930—رکود بزرگ

در حالی که پدیده جدید هواپیما برخی از زنان برجسته مانند روت نیکلز، آن مورو لیندبرگ و امیلیا ارهارت را به سمت پرواز جذب کرده بود، با سقوط بازار در سال 1929 و آغاز رکود بزرگ، برای اکثر زنان، فرهنگ به سمت عقب برمی گشت.

در دهه 1930، با کاهش فرصت های شغلی، کارفرمایان عموماً مردان را به دلیل اینکه سنتاً نقش نان آور خانواده را بر عهده داشتند، ترجیح می دادند. با کمتر شدن مشاغل برای زنان، ایده های اجتماعی که افزایش آزادی های زنانه را پذیرفته بودند، دچار تغییرات عمده ای شدند و دوباره خانه داری، مادری و اداره خانه به عنوان تنها نقش های مناسب و رضایت بخش برای زنان تلقی شد.

اما برخی از زنان هنوز نیاز به کار داشتند و آنها نیز کار کردند. در حالی که اقتصاد در حال از دست دادن برخی مشاغل بود، در زمینه های جدیدی همچون صنایع رادیو و تلفن، فرصت های شغلی برای زنان در حال گسترش بود.

یکی از دلایل اصلی استخدام زنان برای بسیاری از این مشاغل جدید ناشی از فناوری نوظهور این بود که آنها می توانستند به مراتب کمتر از مردان پرداخت شوند (و هنوز هم اغلب اینگونه است). دوباره، تفاوت دستمزد با این توجیه که نان آور مرد به درآمدی نیاز دارد که نه تنها خود بلکه یک خانواده سنتی را حمایت کند، توجیه می شد—چه ازدواج کرده باشد و چه نه.

یکی دیگر از مکان هایی که زنان در آن به خوبی در محیط کار پیشرفت می کردند، صنعت فیلم در حال رشد بود که شامل بسیاری از ستاره های زن قدرتمند بود. به طرز ironically، با اینکه بسیاری از ستاره های زن دستمزدهای سنگینی به دست می آوردند و از همکاران مرد خود بیشتر درآمد داشتند، بیشتر فیلم های دهه 1930 در تلاش بودند تا ایده ای را بفروشند که جایگاه یک زن در خانه است. حتی شخصیت های قوی و جذاب زن که در فیلم ها به تصویر کشیده می شدند، معمولاً همه چیز را برای عشق، ازدواج و شوهر که لازمه یک پایان خوش هالیوودی سنتی بود، رها می کردند یا برای عدم انجام این کار مجازات می شدند.

نیو دیل

زمانی که فرانکلین دی. روزولت در سال 1932 به ریاست جمهوری انتخاب شد، مردان و زنان شاغل هنوز از اثرات رکود بزرگ رنج می بردند. تحت تأثیر روزولت، یک تصمیم کلیدی در سال 1938 مربوط به حقوق زنان و حقوق کارگران توسط دیوان عالی، به نام West Coast Hotel Co. v. Parrish، این نتیجه را یافت که قانون حداقل دستمزد از جنبه ای قانونی است.

همراه با سیاست های پیشرو خود، روزولت همچنین نوع جدیدی از بانوی اول به نام الینور روزولت را به کاخ سفید آورد. به دلیل شخصیت قاطع و فعالش که با یک هوش قابل توجه ترکیب شده بود، الینور روزولت بیشتر از اینکه صرفاً همسرش باشد، به شوهرش کمک می کرد.

در حالی که الینور روزولت حمایت قوی از محدودیت های جسمانی FDR (که از آثار درازمدت بیماری فلج اطفال رنج می برد) ارائه می داد، او همچنین بخشی کاملاً مشهود و پرصدا از دولت شوهرش بود. الینور روزولت و حلقه شگفت انگیز زنانی که در اطراف خود جمع کرده بود، نقش های عمومی فعال و مهمی را بر عهده گرفتند که احتمالاً در صورت وجود نامزد دیگری در منصب، ممکن نبود.

زنان در دولت و محیط کار

موضوع حقوق زنان در دهه 1930 به اندازه اوج نبردهای حق رأی قبلی دراماتیک و گسترده نبود و همچنین در مقایسه با "فمینیسم موج دوم" در دهه های 1960 و 1970 نیز چنین نبود. با این حال، برخی از زنان برجسته تأثیرات بزرگی را از طریق سازمان های دولتی در آن زمان ایجاد کردند.

• فلورانس کلی، که در سه دهه اول قرن حاضر فعال بود، مربی بسیاری از زنانی بود که در دهه 1930 به فعالیت های اجتماعی پرداخته بودند. او در سال 1932 درگذشت.
• وقتی فرانسیس پرکینز به عنوان وزیر کار توسط فرانکلین دی. روزولت در نخستین سال ریاست جمهوری اش منصوب شد، او نخستین زن عضو کابینه شد و تا سال 1945 در این سمت خدمت کرد. او به عنوان "زن پشت نیو دیل" شناخته می شود و نقش بسزایی در ایجاد شبکه اجتماعی شامل بیمه بیکاری، قوانین حداقل دستمزد و سیستم تأمین اجتماعی داشت.
• مولی دیوسون در طول جنگ جهانی اول با پناهندگان کار کرد و سپس تلاش های خود را بر اصلاحات کار متمرکز کرد. او حامی قوانینی برای حداقل دستمزد برای زنان و کودکان بود و همچنین ساعات کاری آنها را به 48 ساعت در هفته محدود کرد. دیوسون حامی زنان در حزب دموکرات بود و به عنوان نماینده نیو دیل عمل کرد.
• جین آدامز پروژه خانه هال (Hull House) خود را در دهه 30 ادامه داد و به فقرا و مهاجران در شیکاگو خدمت کرد. سایر خانه های محله که غالباً توسط زنان اداره می شدند، نیز به ارائه خدمات اجتماعی ضروری در طول رکود بزرگ کمک کردند.
• گریس ابوت که در دهه 1920 رئیس اداره کودکان بود، در دهه 30 در دانشگاه شیکاگو در مدرسه مدیریت خدمات اجتماعی تدریس می کرد، جایی که خواهرش، دیدی ابوت، به عنوان رئیس تدریس کرد. ابوت در سال های 1935 و 1937 یک نماینده ایالات متحده در سازمان بین المللی کار بود.
• مری مک لئود بستون در کمیسیون های ریاست جمهوری تحت کالوین کولیج و هربرت هوور خدمت کرده بود اما نقش بزرگ تری در اداره اف دی آر داشت. بستون اغلب در کنار الینور روزولت سخنرانی می کرد و او دوستی نزدیکی با او داشت و بخشی از "کابینه آشپزخانه" اف دی آر بود که به او در مسایل مربوط به آفریقایی-آمریکایی ها مشاوره می داد. او در تأسیس کمیته فدرال مربوط به اشتغال عادلانه فعالیت داشت که برای پایان دادن به تبعیض و نابرابری دستمزد برای آفریقایی-آمریکایی ها در صنعت دفاع کار می کرد. از سال 1936 تا 1944، او ریاست بخش امور سیاه پوستان در اداره ملی جوانان را بر عهده داشت و به جمع آوری چندین سازمان زنان سیاه پوست در شورای ملی زنان سیاه پوست کمک کرد که به مدت 14 سال از 1935 تا 1949 به عنوان رئیس آن خدمت کرد.