زمانی که ارسال نوزادان از طریق پست قانونی بود

در دهه های آغازین قرن بیستم، یک پدیده عجیب و غریب در ایالات متحده وجود داشت که امروزه شاید بسیاری آن را غیرقابل تصور بدانند: ارسال نوزادان از طریق پست. این عمل که تحت عنوان "پست نوزاد" شناخته می شد، در شرایطی قانونی بود و برخی خانواده ها حتی نوزادان خود را از راه دور به نزدیکانشان می فرستادند. با آغاز ارائه خدمات جدید پستی در سال 1913، این عمل غیرمعمول توجه و کنجکاوی بسیاری را به خود جلب کرد. در این مقاله، به بررسی تاریخچه این پدیده و جزئیات آن می پردازیم و نگاهی به نحوه انجام این ارسال های عجیب خواهیم داشت.

تاریخچه ارسال نوزادان از طریق پست

در سال 1913، با تأسیس خدمات پستی جدید در ایالات متحده، مردم به سرعت از این سرویس جدید استقبال کردند و شروع به ارسال انواع اقلام از جمله ابزارآلات، مواد غذایی و حتی نوزادان کردند. این عمل به قدری رایج شد که برخی از نامه رسان ها به طور غیررسمی آن را "پست نوزاد" نامیدند. یکی از موارد شناخته شده این بود که در میان سال های 1914 و 1915، چندین نوزاد، از جمله یک نوزاد 14 پوندی، به وسیله پست ارسال و با موفقیت تحویل داده شدند. این موضوع با وجود نبودن قوانین دقیق برای ارسال اقلام انسانی در آن زمان، به یک واقعیت عجیب تبدیل شد که تعداد قابل توجهی از مردم را تحت تأثیر قرار داد.

یکی از اولین موارد ثبت شده مربوط به ارسال نوزاد در 1913 اتفاق افتاد، زمانی که والدین یک پسر بچه در باویاسی، اوهایو، به نامه رسان محلی مبلغ 15 سنت پرداختند و او را به مادربزرگش در فاصله یک مایلی فرستادند. این موضوع همه را شگفت زده کرد و نشان دهنده اعتماد بالای مردم به خدمات پستی بود، به خصوص در زمانی که سفرهای طولانی نیز دشوار و هزینه بردار بود.

با وجود عدم وجود قواعد حقوقی مشخص درباره ارسال انسان ها، این عمل به تدریج توجه مقامات پستی را جلب کرد و تا زمانی که قوانین سخت گیرانه تری وضع شد، بسیاری از خانواده ها از این سرویس استفاده کردند. در نهایت، این پدیده در سال 1915 متوقف شد و ارسال نوزادان به پست دیگر قانونی نبود، اما باقی مانده های آن هنوز هم در ذهن مردم به عنوان یک داستان جالب و عجیبی باقی مانده است.

تأیید قانونی ارسال نوزادان توسط اسمیتسونیان

عملیات ارسال نوزادان از طریق پست به طور رسمی توسط اسمیتسونیان در مقاله ای به نام "تحویل های بسیار خاص" نوشته نانسی پوپ، متصدی موزه ملی پست این موسسه، تأیید شد. این مقاله به نقطه عطفی در تاریخ ارسال نوزادان از طریق پست تبدیل شد و جزئیات بسیاری از موارد واقعی این عمل را به تصویر کشید. طبق اطلاعات موجود، چندین کودک، از جمله یک نوزاد 14 پوندی، بین سال های 1914 و 1915 توسط اداره پست ایالات متحده ارسال و به درستی به مقصد تحویل داده شدند.

این موضوع بیانگر عدم وجود قوانین محکم در آن زمان بود که مشخص کند چه چیزهایی می توانند از طریق خدمات پستی ارسال شوند. نانسی پوپ در این مقاله توضیح می دهد که در آن زمان قوانین پستی به گونه ای بودند که مشخصاً چیزی برای محدود کردن ارسال انسان ها وجود نداشت. این شرایط باعث شد که برخی از خانواده ها از این گزینه به منظور انتقال نوزادان خود استفاده کنند و با ریسک کوچکی، به اقوام خود نزدیک تر شوند.

تأیید این عمل توسط اسمیتسونیان نه تنها نشان دهنده عجیب بودن این پدیده است، بلکه نمایانگر اعتماد مردم به خدمات پستی در آن زمان و ترسیم اعتماد مردمی است که زندگی عزیزان خود را به مأموران پست می سپردند. این داستان های واقعی به یکی از قسمت های جالب تاریخ اجتماعی ایالات متحده تبدیل شده و فضایی منحصر به فرد را درباره رشد و توسعه خدمات پستی و تاثیر آن بر خانواده ها به وجود آورده است.

نحوه برخورد خاص با ارسال نوزادان

اگرچه ایده ارسال نوزادان از طریق پست ممکن است برای برخی افراد خطرناک به نظر برسد، اما در واقع، این نوزادان از مراقبت و توجه ویژه ای برخوردار بودند. طبق گفته نانسی پوپ، نوزادان معمولاً با مسئولیت مأموران پست سفر می کردند که به عنوان سفر همراهی برای خانواده ها در نظر گرفته می شدند. والدین به طور خاص مأموران پست را انتخاب می کردند و به آن ها اعتماد می کردند تا نوزادانشان را به مقصد برسانند.

مهم تر از همه، و با وجود شرایط عجیب این روش انتقال، هیچ موردی از گم شدن نوزادان یا بروز مشکلات جدی در حین ارسال ثبت نشده است. روند ارسال نوزادان به گونه ای بود که آن ها به صورت امن و تحت مراقبت های مخصوص با مأموران پست سفر می کردند. در یکی از مشهورترین موارد، یک دختر بچه شش ساله از پنساکولا، فلوریدا، به خانه پدرش در کریستینزبرگ، ویرجینیا، ارسال شد. او سفر 721 مایلی خود را با هزینه تنها 15 سنت از طریق پست انجام داد.

با این حال، ارسال نوزادان نیازمند آن بود که دستگاه پست به طور خاص به این نوع از تحویل ها توجه داشته باشد. بنابراین، خدمات پستی اقدام به طراحی دستورالعمل های خاصی برای مدیریت این نوع ارسال ها کرد، حتی قبل از این که قوانینی رسمی درباره اشیاء قابل ارسال وضع گردد. در نهایت، این عمل نمونه ای از اعتمادی بود که مردم به سیستم پستی خود داشتند و نشان دهنده وابستگی اجتماعی عمیق میان خانواده ها و خدمات پست در آن زمان بوده است.

پایان ارسال نوزادان

عملیات ارسال نوزادان از طریق پست در سال 1915 به طور رسمی متوقف شد. این تصمیم از سوی اداره پست ایالات متحده پس از وضع قوانین سخت گیرانه تری صورت گرفت که به طور جدی منع ارسال انسان ها را مطرح می کرد. اگرچه این عمل تا آن زمان به طور غیررسمی انجام می شد و مردم به استفاده از آن ادامه داده بودند، اما افزایش نگرانی ها درباره ایمنی و سلامت نوزادان باعث شد که مقامات پستی به این نتیجه برسند که باید مانع از ادامه این نوع ارسال ها شوند.

پس از این تاریخ، ارسال انسان ها، از جمله نوزادان، به طور کامل ممنوع گردید و قوانین پستی اجازه ارسال هیچ گونه موجود زنده ای را ندادند. با این حال، این امر موجب افزایش قوانین و نظارت ها بر روی ارسال سایر اقلام حیاتی و خدمات پستی گردید. این تحول به شکلی موجب افزایش اعتماد عمومی به خدمات پست شد، به خصوص زمانی که انسان ها در حال حاضر تحت پوشش قوانین محافظی قرار می گرفتند.

اقدام اداره پست به منظور توقف ارسال نوزادان نه تنها بیانگر تغییرات اجتماعی و فرهنگی آن روزگار بود، بلکه نشان دهنده پیشرفت قوانین ایمنی و اخلاقی در جوامع آمریکایی نیز به شمار می رفت. امروزه به جای ارسال نوزادان از طریق پست، حفظ سلامت و رفاه کودکان تحت تأثیر نهادهای اجتماعی و قانونی قرار دارد و خانواده ها دیگر نیازی به چنین راه حل های غیرمتعارف ندارند.

موارد عجیب دیگر در خدمات پستی

خدمات پستی ایالات متحده در طول تاریخ خود به موارد عجیب و غریبی فراتر از ارسال نوزادان پرداخته است. از جمله این موارد، برنامه "از مزرعه به سفره" بود که بین سال های 1914 تا 1920 تحت ریاست جمهوری وودرو ویلسون اجرا شد. این برنامه به کشاورزان آمریکایی این امکان را می داد که محصولات تازه خود را به شهرنشینان ارسال کنند و به آن ها قیمت های مناسب تری پیشنهاد دهند. این طرح نه تنها به کشاورزان کمک می کرد تا بازار بزرگ تری برای محصولات خود ایجاد کنند، بلکه به ساکنین شهر نیز امکان.access به مواد غذایی تازه و با کیفیت تر را می داد.

علاوه بر این، در سال 1958، هری وینستون، جواهری مشهور، تصمیم به اهدا کردن الماس 45.52 قیراتی هُوپ به موزه اسمیتسونیان در واشنگتن دی سی گرفت. به جای استفاده از یک وسیله نقلیه حفاظتی، او اطمینان خود را به خدمات پستی سپرد و الماس بسیار قیمتی خود را با پست ثبت شده ارسال کرد. با پرداخت 2.44 دلار به عنوان هزینه پست و اضافه کردن بیمه ای به ارزش یک میلیون دلار، این جواهر ارزشمند به سلامت به مقصد خود رسید و امروزه بخش قابل توجهی از تاریخ کلکسیون های مدرن به شمار می آید.

این موارد به علاوه بر ارسال نوزادان، نمایانگر این هستند که خدمات پستی نه تنها برای انتقال اقلام عادی، بلکه برای ارسال اشیاء ارزشمند و حتی زندگی نیز در تاریخ خود قدم گذاشته است. اعتمادی که مردم به خدمات پستی داشتند، در این موارد خاص به وضوح نمایان است و نشان دهنده اهمیت این خدمات در زندگی روزمره و پیوندهای اجتماعی است که مردم با آن ایجاد می کردند.