حقایقی درباره پایان زندگی شکسپیر

ویلیام شکسپیر، نمایشنامه نویس و شاعر بزرگ انگلیسی، به عنوان یکی از تأثیرگذارترین شخصیت های ادبیات جهان شناخته می شود. زندگی و کارهای او همچنان الهام بخش بسیاری از هنرمندان و علاقه مندان به ادبیات هستند. اما جزییات مربوط به پایان زندگی او، که همواره با ابهاماتی همراه بوده، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله به بررسی حقایق مربوط به مرگ شکسپیر، از جمله زمان و مکان مرگ، علت آن و همچنین وصیت نامه اش می پردازد و نگاهی عمیق به آخرین سال های زندگی این نماد ادبی می اندازد.

مروری بر زندگی و مرگ ویلیام شکسپیر

ویلیام شکسپیر، که به عنوان یکی از بزرگترین نمایشنامه نویسان تاریخ شناخته می شود، در تاریخ 23 آوریل 1616 درگذشت که به طور غیررسمی به عنوان 52مین زادروز او نیز شناخته می شود. با این حال، تاریخ دقیق فوت او به طور قطعی مشخص نیست و تنها مدرک ثبت شده مربوط به پایان زندگی اش، ثبت خاکسپاری او در تاریخ 25 آوریل می باشد. این تاریخ ها منجر به این فرض می شود که شکسپیر دو روز قبل از خاکسپاری اش درگذشته است.

پس از بازنشستگی از لندن در حدود سال 1610، شکسپیر به شهر استراتفورد-آپون-آون، جایی که به دنیا آمده بود، بازگشت. او آخرین سال های زندگی اش را در «نیو پلیس»، بزرگ ترین خانه شهر که در سال 1597 آن را خریداری کرده بود، گذرانید. شواهد نشان می دهد که شکسپیر در همین خانه درگذشت و دکتر جان هال، پزشک محلی و دامادش به او رسیدگی می کرد.

علت مرگ شکسپیر

علت دقیق مرگ ویلیام شکسپیر هنوز به طور قطع مشخص نیست، اما شواهد نشان می دهد که او بیش از یک ماه قبل از فوتش بیمار بوده است. در تاریخ 25 مارس 1616، شکسپیر وصیت نامه اش را با امضایی ناپایدار امضا کرد، که این خود گواهی بر ضعف او در آن زمان است. این اقدام در اوایل قرن هفدهم معمول بود که افراد در آستانه مرگ وصیت نامه ای تهیه کنند، بنابراین به احتمال زیاد شکسپیر به خوبی از نزدیک بودن پایان زندگی اش آگاه بوده است.

یکی از نظریات درباره علت مرگ شکسپیر از یادداشتی ناشی می شود که توسط کشیش استراتفورد-آپون-آون نوشته شده است. او به طور غیرمستقیم و 45 سال پس از وقوع این حادثه به این موضوع اشاره کرد که «شکسپیر، درایتون و بن جانسون جلسه ای شاد داشتند و به نظر می رسید که به شدت نوشیدند؛ زیرا شکسپیر به بیماری تب از آن جلسه فوت کرد.» با این حال، با توجه به شهرت شایعات و داستان های جنجالی استراتفورد-آپون-آون در قرن هفدهم، تأیید این گزارش دشوار است، حتی اگر توسط یک کشیش نوشته شده باشد.

جنازه شکسپیر و محل دفن او

جنازه ویلیام شکسپیر در 25 آوریل 1616 به خاک سپرده شد. بر اساس ثبت های کلیسای محلی، او به عنوان یک شخص محترم در درون کلیسای «هالی ترینیتی» دفن شده است. این مکان به دلیل تاریخچه اش و ارتباطش با شکسپیر، هم اکنون به یکی از مقاصد مهم برای علاقه مندان به ادبیات تبدیل شده است.

شکسپیر در زیر یک سنگ قبر قرار دارد که عبارت احاطه گر و خودنوشت او بر روی آن حک شده است:

"دوست گرامی، به خاطر عیسی، لطفاً از حفاری خاک این مکان امتناع کن.
رحمت بر کسی که این سنگ ها را دست نزنند،
و لعنت بر کسی که استخوان های مرا جابجا کند."

کلیسای «هالی ترینیتی» همچنان یک مکان جذاب برای طرفداران شکسپیر است؛ جایی که او هم در آن تعمید یافته و هم به خاک سپرده شده است، بنابر این این مکان نمادی از شروع و پایان زندگی «بارد» به شمار می رود.

وصیت نامه شکسپیر و تقسیم ارث

پس از مرگ ویلیام شکسپیر، او عمده دارایی های خود را به دختر بزرگش، سوزانا، واگذار کرد. این انتخاب به طور غیرمنتظره ای به وضوح نشان دهنده رابطه نزدیک او با سوزانا بود. با این حال، جالب است بدانید که بخشی از ارث همسرش، آن هاتاوی، به او تعلق گرفت که شامل "دومین تخت خواب" معروف شکسپیر می شد. این نکته باعث بروز شایعاتی درباره وجود مشکلات احتمالی در زندگی زناشویی آنها شد.

اگرچه این مسأله جنجالی در طول تاریخ به عنوان یک نشانه از تنش در رابطه شکسپیر و همسرش مطرح شده، شواهد کافی برای اثبات این فرضیه وجود ندارد. برخی پژوهشگران بر این باورند که واگذاری «دومین تخت خواب» در واقع به معنی اعطای تخت زناشویی به همسرش است، در حالی که «تخت خواب اول» عموماً مختص مهمانان است.

وصیت نامه شکسپیر، که در آن به تقسیم ارث اشاره شده، به ما نگاهی به ارزش های خانوادگی و روابط در زندگی او می دهد و می تواند ذهنیت او در مورد همسر و فرزندانش را نشان دهد. این سند تاریخی به عنوان یکی از مستندات مهم در شناخت زندگی شخصی شکسپیر معرفی می شود.