چگونه چندفرهنگی جامعه را غنی می سازد؟

در جامعه شناسی، چندفرهنگی به نحوه برخورد یک جامعه با تنوع فرهنگی اشاره دارد. چندفرهنگی فرض می کند که اعضای فرهنگ های مختلف می توانند به طور مسالمت آمیز کنار هم زندگی کنند و جامعه با حفظ، احترام و تشویق تنوع فرهنگی غنی تر می شود. در زمینه فلسفه سیاسی، چندفرهنگی به راه هایی اشاره دارد که جوامع سیاست های رسمی را برای برخورد عادلانه با فرهنگ های مختلف تدوین و اجرا می کنند.

چندفرهنگی: نکات کلیدی

• چندفرهنگی به نحوه برخورد یک جامعه با تنوع فرهنگی در سطح ملی و محلی اشاره دارد.
• از دیدگاه جامعه شناسی، چندفرهنگی فرض می کند که جامعه با افزایش تنوع از طریق همزیستی هماهنگ فرهنگ های مختلف بهره مند می شود.
• چندفرهنگی معمولاً بر اساس یکی از دو نظریه «پاتیل ذوب» یا «کاسه سالاد» توسعه می یابد.

چندفرهنگی می تواند در سطح کشور یا درون جوامع یک کشور صورت گیرد. این پدیده ممکن است به طور طبیعی از طریق مهاجرت یا به طور مصنوعی زمانی که حوزه های مختلف فرهنگی از طریق قوانین ترکیب می شوند، رخ دهد، مانند مورد کانادای فرانسوی و انگلیسی.

حامیان چندفرهنگی بر این باورند که افراد باید حداقل برخی از ویژگی های فرهنگ های سنتی خود را حفظ کنند. مخالفان می گویند که چندفرهنگی به دلیل کاهش هویت و تأثیر فرهنگ غالب، تهدیدی برای نظم اجتماعی است. در حالی که به این موضوع به عنوان یک مسئله اجتماعی-سیاسی توجه می شود، این مقاله بر جنبه های جامعه شناختی چندفرهنگی تمرکز خواهد کرد.

نظریه های چندفرهنگی

دو نظریه یا مدل اصلی برای چندفرهنگی به عنوان نحوه ادغام فرهنگ های مختلف در یک جامعه واحد به بهترین نحو با تمثیل های معمولی که برای توصیف آن ها استفاده می شود، یعنی نظریه های «پاتیل ذوب» و «کاسه سالاد» تعریف می شوند.

نظریه پاتیل ذوب

نظریه پاتیل ذوب چندفرهنگی فرض می کند که گروه های مختلف مهاجر تمایل دارند با هم «ذوب شوند» و فرهنگ های خود را رها کنند و در نهایت به طور کامل به جامعه غالب assimilate شوند. این نظریه معمولاً برای توصیف ادغام مهاجران در ایالات متحده استفاده می شود و غالباً با تمثیل کوره های ذوبی که در آن عناصر آهن و کربن با هم ذوب می شوند تا یک فلز قوی تر ایجاد کنند، توضیح داده می شود: فولاد. در سال ۱۷۸۲، مهاجر فرانسوی-آمریکایی، جی. هکتور سنت جان دی کره کؤر نوشت که در آمریکا، «افراد از همه ملت ها به یک نژاد جدید از مردان ذوب می شوند که کارها و نسل هایشان روزی تغییرات بزرگی در جهان ایجاد خواهد کرد.»

مدل پاتیل ذوب به دلیل کاهش تنوع، وادار کردن افراد به رها کردن سنت های خود و لزوم اجرای آن از طریق سیاست های دولتی مورد انتقاد قرار گرفته است. به عنوان مثال، قانون سازمان دهی مجدد هند ایالات متحده در سال ۱۹۳۴ ادغام نزدیک به ۳۵۰,۰۰۰ نفر از ساکنان بومی را در جامعه آمریکایی بدون در نظر گرفتن تنوع میراث ها و سبک زندگی هایشان تحمیل کرد.

نظریه کاسه سالاد

نظریه کاسه سالاد یک نظریه آزادتر از چندفرهنگی نسبت به پاتیل ذوب است که جامعه ای ناهمگن را توصیف می کند که در آن افراد به طور همزیستی قرار دارند اما حداقل برخی از ویژگی های منحصر به فرد فرهنگ های سنتی خود را حفظ می کنند. مانند مواد تشکیل دهنده سالاد، فرهنگ های مختلف به هم پیوسته می شوند، اما به جای اینکه به یک فرهنگ همگن واحد تبدیل شوند، طعم های خاص خود را حفظ می کنند. در ایالات متحده، نیویورک با جوامع قومی منحصر به فرد خود مانند «هند کوچک»، «اودسا کوچک» و «چاینا تاون» به عنوان نمونه ای از جامعه کاسه سالاد در نظر گرفته می شود.

نظریه کاسه سالاد تأکید می کند که افراد نیازی ندارند تا برای اینکه جزو جامعه غالب به حساب بیایند، از میراث فرهنگی خود دست بکشند. به عنوان مثال، آمریکایی های آفریقایی تبار نیازی ندارند که روز کوانزا را به جای کریسمس کنار بگذارند تا خود را آمریکایی محسوب کنند.

از طرف منفی، تفاوت های فرهنگی که الگوی کاسه سالاد تشویق می کند می تواند به تقسیم جامعه منجر شود و در نتیجه تعصب و تبعیض ایجاد کند. علاوه بر این، منتقدان به مطالعه ای در سال ۲۰۰۷ از سوی دانشمند سیاسی آمریکایی، رابرت پاتنام اشاره می کنند که نشان داد مردم ساکن در جوامع چندفرهنگی کاسه سالاد کمتر احتمال دارد که برای بهبود پروژه های اجتماعی رأی بدهند یا داوطلب شوند.

ویژگی های یک جامعه چندفرهنگی

جوامع چندفرهنگی به واسطه افرادی با نژادها، قومیت ها و ملیت های مختلف که در یک جامعه به طور مشترک زندگی می کنند، مشخص می شوند. در جوامع چندفرهنگی، مردم شیوه های زندگی فرهنگی منحصر به فرد خود، زبان ها، هنر، سنت ها و رفتارهای خود را حفظ، منتقل، جشن می گیرند و به اشتراک می گذارند.

ویژگی های چندفرهنگی اغلب به مدارس عمومی جامعه گسترش می یابد، جایی که برنامه های درسی به گونه ای طراحی می شوند که جوانان را با کیفیت ها و مزایای تنوع فرهنگی آشنا کنند. هرچند گاهی به عنوان شکلی از «درست گویی سیاسی» مورد انتقاد قرار می گیرند، سیستم های آموزشی در جوامع چندفرهنگی بر تاریخ ها و سنت های اقلیت ها در کلاس ها و کتاب های درسی تأکید دارند. مطالعه ای در سال ۲۰۱۸ توسط مرکز تحقیقات پیو نشان داد که نسل «پساملی» که شامل افراد بین ۶ تا ۲۱ سال است، پرتنوع ترین نسل در جامعه آمریکا است.

چندفرهنگی فقط یک پدیده آمریکایی نیست و نمونه های آن در سرتاسر جهان وجود دارد. به عنوان مثال، در آرژانتین، مقالات روزنامه و برنامه های رادیو و تلویزیون معمولاً به زبان های انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، فرانسوی یا پرتغالی و همچنین زبان اسپانیایی بومی کشور ارائه می شوند. واقعاً، قانون اساسی آرژانتین به مهاجرت به رسمیت می شناختن حق افراد برای حفظ چندین تابعیت از کشورهای دیگر کمک می کند.

به عنوان یک عنصر کلیدی از جامعه کشور، کانادا چندفرهنگی را به عنوان یک سیاست رسمی در دوران نخست وزیری پی یر ترودو در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ پذیرفت. علاوه بر این، قانون اساسی کانادا، به همراه قوانینی مانند قانون چندفرهنگی کانادا و قانون پخش ۱۹۹۱، به اهمیت تنوع چندفرهنگی اشاره دارد. طبق اطلاعات کتابخانه و آرشیوهای کانادا، بیش از ۲۰۰,۰۰۰ نفر—که نماینده حداقل ۲۶ گروه اتنیکی مختلف هستند—هر سال به کانادا مهاجرت می کنند.

چرا تنوع مهم است

چندفرهنگی کلید دستیابی به درجه بالایی از تنوع فرهنگی است. تنوع زمانی رخ می دهد که افرادی با نژادها، ملیت ها، ادیان، قومیت ها و فلسفه های مختلف به منظور تشکیل یک جامعه گرد هم می آیند. یک جامعه واقعاً متنوع تفاوت های فرهنگی در مردم خود را شناسایی و ارزش گذاری می کند.

حامیان تنوع فرهنگی استدلال می کنند که این امر انسانیت را قوی تر کرده و ممکن است برای بقا درازمدت آن ضروری باشد. در سال ۲۰۰۱، کنفرانس عمومی یونسکو این موضع را زمانی اتخاذ کرد که در بیانیه جهانی خود درباره تنوع فرهنگی اعلام کرد که «...تنوع فرهنگی برای بشریت به اندازه تنوع زیستی برای طبیعت ضروری است.»

امروز، کشورهای کامل، محل کار و مدارس به طور فزاینده ای از گروه های فرهنگی، نژادی و قومی مختلف تشکیل شده اند. با شناسایی و یادگیری درباره این گروه ها، جوامع اعتماد، احترام و درک متقابل را در بین همه فرهنگ ها ایجاد می کنند.

جوامع و سازمان ها در تمام حوزه ها از زمینه های مختلف، مهارت ها، تجربیات و شیوه های جدید تفکر که به همراه تنوع فرهنگی می آید، بهره مند می شوند.