ریشه‌های جنگ آمریکا و مکزیک: از تگزاس تا سرنوشت آشکار

جنگ آمریکا و مکزیک، که از سال 1846 تا 1848 به طول انجامید، یک درگیری خونین و طولانی بین ایالات متحده آمریکا و مکزیک بود. این جنگ در سراسر خاک مکزیک، از کالیفرنیا تا مکزیکو سیتی و بسیاری از نقاط بین آن دو، به وقوع پیوست. در نهایت، ایالات متحده با تصرف مکزیکو سیتی در سپتامبر 1847 پیروز شد و مکزیک را مجبور به پذیرش آتش‌بسی به نفع منافع خود کرد.

زمینه‌های بروز جنگ

تا سال 1846، وقوع جنگ بین آمریکا و مکزیک تقریباً اجتناب‌ناپذیر شده بود. از دید مکزیک، خشم و نارضایتی ناشی از از دست دادن تگزاس غیرقابل تحمل بود. در سال 1835، تگزاس که در آن زمان بخشی از ایالت کواویلا و تگزاسِ مکزیک بود، دست به شورش زد. پس از شکست‌هایی در نبرد آلامو و قتل عام گولیاد، شورشیان تگزاسی ژنرال آنتونیو لوپز د سانتا آنا را در نبرد سان جاسینتو در 21 آوریل 1836 غافلگیر کردند. سانتا آنا اسیر شد و مجبور شد استقلال تگزاس را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد. با این حال، مکزیک توافقات سانتا آنا را نپذیرفت و تگزاس را چیزی بیش از یک استان شورشی نمی‌دانست.

از سال 1836، مکزیک با بی‌میلی تلاش کرد تا تگزاس را مورد حمله قرار داده و آن را پس بگیرد، اما موفقیت چندانی کسب نکرد. با این حال، مردم مکزیک از سیاستمداران خود می‌خواستند که در مورد این توهین کاری انجام دهند. اگرچه بسیاری از رهبران مکزیکی در خفا می‌دانستند که بازپس‌گیری تگزاس غیرممکن است، اما بیان این موضوع در انظار عمومی یک خودکشی سیاسی محسوب می‌شد. سیاستمداران مکزیکی در لفاظی‌های خود برای بازگرداندن تگزاس به مکزیک از یکدیگر پیشی می‌گرفتند.

تشدید تنش‌ها در مرز تگزاس و مکزیک

در همین حال، تنش‌ها در مرز تگزاس و مکزیک بالا گرفته بود. در سال 1842، سانتا آنا ارتش کوچکی را برای حمله به سن آنتونیو فرستاد: تگزاس نیز با حمله به سانتافه پاسخ داد. مدت کوتاهی بعد، تعدادی از تگزاسی‌های تندرو به شهر میر مکزیک حمله کردند: آنها دستگیر شدند و تا زمان آزادی با آنها بدرفتاری شد. این رویدادها و رویدادهای دیگر در مطبوعات آمریکا گزارش شد و عموماً به نفع تگزاسی‌ها جهت‌گیری داشت. تحقیر پنهان تگزاسی‌ها نسبت به مکزیک، به این ترتیب به سراسر ایالات متحده گسترش یافت.

الحاق تگزاس به ایالات متحده و دکترین سرنوشت آشکار

در سال 1845، ایالات متحده روند الحاق تگزاس به اتحادیه را آغاز کرد. این برای مکزیکی‌ها واقعاً غیرقابل تحمل بود، زیرا آنها ممکن بود تگزاس را به عنوان یک جمهوری آزاد بپذیرند، اما هرگز به عنوان بخشی از ایالات متحده آمریکا نه. مکزیک از طریق کانال‌های دیپلماتیک اعلام کرد که الحاق تگزاس عملاً اعلام جنگ است. با این حال، ایالات متحده به این کار ادامه داد، که سیاستمداران مکزیکی را در تنگنا قرار داد: آنها باید به نوعی شمشیر خود را می‌کشیدند و یا ضعیف به نظر می‌رسیدند.

در همین حال، ایالات متحده به دارایی‌های شمال غربی مکزیک، مانند کالیفرنیا و نیومکزیکو چشم دوخته بود. آمریکایی‌ها خواهان زمین‌های بیشتری بودند و معتقد بودند که کشورشان باید از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام امتداد یابد. این باور که آمریکا باید گسترش یابد تا کل قاره را پر کند، "سرنوشت آشکار" نامیده می‌شد. این فلسفه توسعه‌طلبانه و نژادپرستانه بود: طرفداران آن معتقد بودند که آمریکایی‌های "نجیب و سخت‌کوش" سزاوار این سرزمین‌ها بیشتر از مکزیکی‌های "منحط" و بومیان آمریکایی هستند که در آنجا زندگی می‌کردند.

ایالات متحده چند بار تلاش کرد این سرزمین‌ها را از مکزیک خریداری کند، اما هر بار با مخالفت روبرو شد. با این حال، رئیس جمهور جیمز کی. پولک، پاسخ منفی را نمی‌پذیرفت: او قصد داشت کالیفرنیا و دیگر سرزمین‌های غربی مکزیک را به دست آورد و برای به دست آوردن آنها به جنگ خواهد رفت.

جرقه‌های جنگ

خوشبختانه برای پولک، مرز تگزاس هنوز مورد اختلاف بود: مکزیک ادعا می‌کرد که رودخانه نوئسس است، در حالی که آمریکایی‌ها ادعا می‌کردند که ریو گرانده است. در اوایل سال 1846، هر دو طرف ارتش‌هایی را به مرز فرستادند: در آن زمان، هر دو کشور به دنبال بهانه‌ای برای جنگ بودند. دیری نپایید که یک سری درگیری‌های کوچک به جنگ تبدیل شد. بدترین این حوادث، "حادثه تورنتون" در 25 آوریل 1846 بود، که در آن یک جوخه از سواره نظام آمریکایی به فرماندهی کاپیتان ست تورنتون مورد حمله نیروی بسیار بزرگتر مکزیکی قرار گرفت: 16 آمریکایی کشته شدند. از آنجایی که مکزیکی‌ها در خاک مورد مناقشه حضور داشتند، رئیس جمهور پولک توانست درخواست اعلام جنگ کند، زیرا مکزیک "... خون آمریکایی را بر روی خاک آمریکا ریخته بود." نبردهای بزرگتر در طی دو هفته بعد رخ داد و هر دو کشور تا 13 مه به طور متقابل به یکدیگر اعلام جنگ کردند.

نتیجه جنگ

جنگ حدود دو سال، تا بهار سال 1848 به طول انجامید. مکزیکی‌ها و آمریکایی‌ها در حدود ده نبرد بزرگ جنگیدند و آمریکایی‌ها در همه آنها پیروز شدند. در پایان، آمریکایی‌ها مکزیکو سیتی را تصرف و اشغال کردند و شرایط توافق صلح را به مکزیک دیکته کردند. پولک به سرزمین‌های مورد نظر خود رسید: بر اساس معاهده گوادالوپه هیدالگو، که در ماه مه سال 1848 به طور رسمی منعقد شد، مکزیک بیشتر جنوب غربی فعلی ایالات متحده (مرز تعیین شده توسط این معاهده بسیار شبیه به مرز امروزی بین دو کشور است) را در ازای 15 میلیون دلار و بخشش برخی از بدهی‌های قبلی واگذار کرد.