پله برقی: تاریخچه، ایمنی و باورهای غلط رایج

پله برقی که امروزه در مراکز خرید، فرودگاه‌ها و متروها می‌بینیم، مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده تا به شکل امروزی برسد. شاید جالب باشد بدانید که این وسیله‌ی کاربردی، در ابتدا به عنوان یک سرگرمی و تفریح طراحی شده بود.

در این سفر، نام‌هایی چون جسی رنو و چارلز سیبرگر نقش پررنگی ایفا کردند. رنو، مخترع پله‌های متحرک بود که در ابتدا به عنوان یک تفریح هیجان‌انگیز در شهربازی Coney Island مورد استفاده قرار گرفت. بعدها، سیبرگر با بازطراحی این اختراع و همکاری با شرکت Otis Elevator، پله برقی را به شهرت جهانی رساند.

شرکت Otis Elevator با ترکیب طرح‌های رنو و سیبرگر، به تولید انبوه پله برقی پرداخت و این وسیله را به یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر زندگی مدرن تبدیل کرد.

پله برقی مدرن: تولد یک نام و سلطه یک شرکت

چارلز سیبرگر در سال 1897 با بازطراحی پله برقی، تحولی اساسی در این اختراع ایجاد کرد. او نام "اسکالیتور" (Escalator) را از ترکیب واژه لاتین "Scala" به معنای پله و "Elevator" (آسانسور) ابداع کرد.

همکاری سیبرگر با شرکت Otis Elevator در سال 1899 منجر به تولید اولین پله برقی تجاری در کارخانه Otis در نیویورک شد. این نوآوری، یک سال بعد در نمایشگاه جهانی پاریس در سال 1900، جایزه اول را از آن خود کرد.

در این میان، موفقیت رنو در شهربازی Coney Island، او را به عنوان طراح برتر پله برقی مطرح کرد و در سال 1902، شرکت Reno Electric Stairways and Conveyors را تأسیس کرد.

در سال 1910، سیبرگر امتیاز اختراع پله برقی خود را به شرکت Otis Elevator فروخت. یک سال بعد، Otis امتیاز اختراع رنو را نیز خریداری کرد و با ترکیب و بهبود طرح‌های مختلف، به سلطه گر بلامنازع در تولید پله برقی تبدیل شد.

مهندسان Otis به رهبری دیوید لیندکوئیست در دهه 1920، با ترکیب و بهبود طرح‌های رنو و سیبرگر، پله‌های تراز و آج‌دار پله برقی‌های امروزی را طراحی کردند.

اگرچه Otis به سلطه خود در بازار پله برقی ادامه داد، اما در سال 1950، اداره ثبت اختراعات ایالات متحده، علامت تجاری "Escalator" را از این شرکت سلب کرد، زیرا این واژه به یک اصطلاح عام برای پله‌های متحرک تبدیل شده بود. به این ترتیب، کلمه "Escalator" موقعیت انحصاری خود را از دست داد.

پله برقی در جهان: تسهیل رفت و آمد در مقیاس بزرگ

امروزه، پله برقی‌ها در سراسر جهان برای جابجایی حجم زیادی از افراد در مکان‌هایی که استفاده از آسانسور غیرعملی است، به کار گرفته می‌شوند.

آنها را می‌توان در فروشگاه‌های بزرگ، مراکز خرید، فرودگاه‌ها، سیستم‌های حمل و نقل عمومی، مراکز همایش، هتل‌ها، ورزشگاه‌ها، استادیوم‌ها، ایستگاه‌های قطار، متروها و ساختمان‌های عمومی یافت.

پله برقی‌ها قادر به جابجایی تعداد زیادی از افراد هستند و می‌توانند در همان فضایی که یک راه پله معمولی اشغال می‌کند، نصب شوند. آنها به هدایت افراد به سمت خروجی‌های اصلی، نمایشگاه‌های ویژه یا صرفاً طبقه بالا یا پایین کمک می‌کنند. علاوه بر این، برخلاف آسانسور، معمولاً نیازی به انتظار برای استفاده از پله برقی نیست.

ایمنی پله برقی: نکاتی برای حفظ سلامتی

ایمنی، یکی از دغدغه‌های اصلی در طراحی پله برقی است. گیر کردن لباس در اجزای متحرک و آسیب دیدن پای کودکان به دلیل پوشیدن برخی از انواع کفش‌ها، از جمله خطرات احتمالی هستند.

به منظور حفاظت از پله برقی در برابر آتش‌سوزی، می‌توان از سیستم‌های خودکار تشخیص و اطفاء حریق در داخل محفظه جمع‌آوری گرد و غبار و چاه مهندسی استفاده کرد. این اقدام، مکمل سیستم آب‌پاش سقفی است که به طور معمول نصب می‌شود.

باورهای غلط رایج درباره پله برقی

در این بخش، به بررسی برخی از باورهای غلط رایج در مورد پله برقی می‌پردازیم:

• باور غلط: ممکن است پله‌ها صاف شوند و باعث سر خوردن افراد شوند.
  واقعیت: هر پله یک ساختار مثلثی است که از یک کف و یک پیشانی تشکیل شده و روی یک ریل قرار دارد. بنابراین، امکان صاف شدن آن‌ها وجود ندارد.
• باور غلط: پله برقی‌ها خیلی سریع حرکت می‌کنند.
  واقعیت: سرعت حرکت پله برقی‌ها نصف سرعت راه رفتن معمولی است.
• باور غلط: پله برقی می‌تواند دست و پا را بگیرد.
  واقعیت: هیچ قسمتی از پله برقی نمی‌تواند این کار را انجام دهد، اما افراد باید مراقب لباس‌های گشاد، بند کفش‌های باز، کفش‌های پاشنه بلند، موهای بلند، جواهرات و سایر وسایل خود باشند.
• باور غلط: پله برقی خاموش، مانند یک راه پله معمولی است.
  واقعیت: ارتفاع پله‌های پله برقی با پله‌های معمولی متفاوت است و استفاده از آن به عنوان راه پله می‌تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.