چه کسانی تلویزیون را اختراع کردند؟ تاریخچه تلویزیون و مخترعان پیشگام

تلویزیون، این جعبه جادویی که امروزه جزء جدایی‌ناپذیر زندگی ماست، حاصل تلاش و نوآوری یک نفر نیست. بلکه نتیجه زحمات بی‌وقفه و همکاری‌های متعدد دانشمندان و مخترعانی است که در طول سالیان متمادی، چه به صورت انفرادی و چه به صورت گروهی، در جهت تکامل این فناوری گام برداشته‌اند.

در سپیده دم تاریخ تلویزیون، دو رویکرد آزمایشی رقیب، مسیر را برای پیشرفت‌های تعیین‌کننده هموار کردند. مخترعان اولیه در تلاش بودند تا یا یک تلویزیون مکانیکی بر پایه دیسک‌های چرخان پل نیپکو بسازند، یا یک تلویزیون الکترونیکی با استفاده از لامپ پرتوی کاتدی که به طور مستقل در سال 1907 توسط A.A. Campbell-Swinton انگلیسی و بوریس روزینگ روسی توسعه یافته بود.

به دلیل عملکرد بهتر سیستم‌های تلویزیون الکترونیکی، این سیستم‌ها به تدریج جایگزین سیستم‌های تلویزیون مکانیکی شدند. در ادامه، مروری خواهیم داشت بر اسامی مهم و نقاط عطف کلیدی این اختراع مهم قرن بیستم، یعنی تلویزیون.

پیشگامان تلویزیون مکانیکی

پل گوتلیب نیپکو، مخترع آلمانی، در سال 1884 فناوری دیسک چرخان به نام دیسک نیپکو را برای انتقال تصاویر از طریق سیم اختراع کرد. از نیپکو به عنوان کاشف اصل اسکن تلویزیونی یاد می‌شود؛ اصلی که در آن شدت نور بخش‌های کوچک یک تصویر به طور متوالی تجزیه و تحلیل و منتقل می‌شود. این اختراع، سنگ بنای تلویزیون مکانیکی به شمار می‌رفت.

در دهه 1920، جان لوگی بیرد ایده استفاده از آرایه‌هایی از میله‌های شفاف را برای انتقال تصاویر در تلویزیون به ثبت رساند. تصاویر 30 خطی بیرد اولین نمایش‌های تلویزیون با نور بازتابیده به جای سیلوئت‌های نور پس‌زمینه بودند. بیرد فناوری خود را بر اساس ایده دیسک اسکن نیپکو و سایر پیشرفت‌ها در الکترونیک بنا نهاد. تلویزیون مکانیکی بیرد، قدمی مهم در راستای توسعه فناوری تلویزیون بود.

چارلز فرانسیس جنکینز یک سیستم تلویزیون مکانیکی به نام Radiovision اختراع کرد و ادعا کرد که در 14 ژوئن 1923 اولین تصاویر متحرک سیلوئت را انتقال داده است. شرکت او همچنین اولین ایستگاه پخش تلویزیون را در ایالات متحده با نام W3XK افتتاح کرد.

پیشگامان تلویزیون الکترونیکی

دانشمند آلمانی، کارل فردیناند براون، با اختراع لامپ پرتوی کاتدی (CRT) در سال 1897، نام خود را در تاریخ ثبت کرد. این "لامپ تصویر" که سال‌ها تنها دستگاه قادر به تولید تصاویری بود که بینندگان می‌دیدند، پایه‌گذار ظهور تلویزیون الکترونیکی بود. اختراع براون، انقلابی در زمینه نمایشگرها به پا کرد.

در سال 1927، فیلو تیلور فارنزورث آمریکایی، اولین مخترعی شد که یک تصویر تلویزیونی - یک علامت دلار - متشکل از 60 خط افقی را منتقل کرد. فارنزورث همچنین لامپ dissector را توسعه داد که اساس تمام تلویزیون‌های الکترونیکی امروزی است. نوآوری‌های فارنزورث، نقشی اساسی در شکل‌گیری فناوری تلویزیون ایفا کردند.

ولادیمیر کوزما زوریکین، مخترع روسی، یک لامپ پرتوی کاتدی بهبود یافته به نام کینسکوپ را در سال 1929 اختراع کرد. زوریکین یکی از اولین کسانی بود که سیستمی با تمام ویژگی‌هایی که در نهایت تلویزیون را تشکیل می‌دهند، به نمایش گذاشت.

اجزای تکمیلی تلویزیون

در سال 1947، لوئیس دبلیو. پارکر سیستم صدای بین‌حامل (Intercarrier Sound System) را برای همگام‌سازی صدای تلویزیون اختراع کرد. اختراع او در تمام گیرنده‌های تلویزیونی در سراسر جهان استفاده می‌شود. این سیستم، تجربه تماشای تلویزیون را به طور چشمگیری بهبود بخشید.

در ژوئن 1956، کنترل از راه دور تلویزیون برای اولین بار وارد خانه‌های آمریکایی شد. اولین کنترل از راه دور تلویزیون، با نام "Lazy Bones" (تنبل)، در سال 1950 توسط شرکت Zenith Electronics Corp.، که در آن زمان با نام Zenith Radio Corp شناخته می‌شد، توسعه یافت. راحتی استفاده از تلویزیون با این اختراع، به سطح جدیدی رسید.

ماروین میدلمارک در سال 1953 "آنتن خرگوشی" (rabbit ears) را اختراع کرد، آنتن‌های V شکلی که زمانی در همه جا دیده می‌شد. از دیگر اختراعات او می‌توان به پوست‌کن سیب‌زمینی آبی و دستگاه احیاکننده توپ تنیس اشاره کرد. این آنتن‌ها، راهی مقرون‌به‌صرفه برای دریافت سیگنال تلویزیون بودند.

پنل‌های نمایشگر تلویزیون پلاسما از سلول‌های کوچکی استفاده می‌کنند که حاوی گازهای یونیزه شده با بار الکتریکی برای تولید تصاویر با کیفیت بالا هستند. اولین نمونه اولیه مانیتور نمایشگر پلاسما در سال 1964 توسط دونالد بیتزر، جین اسلاتو و رابرت ویلسون اختراع شد.

پیشرفت‌های دیگر در زمینه تلویزیون

در سال 1925، ولادیمیر زوریکین، پیشگام تلویزیون روسی، یک افشاگری حق اختراع برای یک سیستم تلویزیون رنگی تمام الکترونیکی ارائه کرد. پس از مجوز FCC، یک سیستم تلویزیون رنگی بر اساس سیستمی که توسط RCA اختراع شده بود، پخش تجاری خود را در 17 دسامبر 1953 آغاز کرد. ورود تلویزیون رنگی، تجربه‌ای کاملاً جدید از تماشا را برای مخاطبان به ارمغان آورد.

زیرنویس‌های بسته تلویزیون (TV closed captions) در سیگنال ویدیویی تلویزیون پنهان هستند و بدون رمزگشا نامرئی هستند. آن‌ها برای اولین بار در سال 1972 به نمایش درآمدند و سال بعد در سرویس پخش عمومی (Public Broadcasting Service) عرضه شدند. این قابلیت، امکان استفاده از تلویزیون را برای افراد کم‌شنوا و ناشنوا فراهم کرد.

محتوای تلویزیونی برای شبکه جهانی وب در سال 1995 عرضه شد. اولین مجموعه تلویزیونی در تاریخ که در اینترنت در دسترس قرار گرفت، برنامه دسترسی عمومی "Rox" بود. این رویداد، آغاز تحول در نحوه دسترسی به محتوای تلویزیونی را رقم زد.