ایتالو کالوینو: بیوگرافی نویسنده ایتالیایی و پیشگام ادبیات پست مدرن
ایتالو کالوینو (۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ – ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) نویسنده برجسته ایتالیایی و یکی از چهره‌های کلیدی در ادبیات پست‌مدرن قرن بیستم بود. او که فعالیت خود را با رئالیسم سیاسی آغاز کرد، به تدریج به سمت خلق رمان‌های کوتاه اما پیچیده گرایش پیدا کرد. این رمان‌ها، کاوش‌هایی در ماهیت خواندن، نوشتن و تفکر بودند.
با این حال، اشتباه خواهد بود اگر تصور کنیم سبک متاخر کالوینو گسستی کامل از آثار اولیه او بود. قصه‌های عامیانه و روایت شفاهی، از جمله منابع اصلی الهام‌بخش او بودند. کالوینو در دهه ۱۹۵۰ به جمع‌آوری و ثبت نمونه‌هایی از فولکلور ایتالیایی پرداخت و مجموعه داستان‌های عامیانه او با ترجمه تحسین‌شده جورج مارتین به زبان انگلیسی منتشر شد. روایت شفاهی همچنین نقش مهمی در رمان «شهرهای نامرئی» دارد که شاید مشهورترین اثر او باشد و عمدتاً از گفتگوهای خیالی بین مارکو پولو، جهانگرد ونیزی، و قوبیلای‌خان، امپراتور تاتار، تشکیل شده است.
اطلاعات مختصر درباره ایتالو کالوینو:
- شهرت: نویسنده داستان‌های کوتاه و رمان‌های مشهور در سبک پست‌مدرن و فولکلوریستی
- تولد: ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳، سانتیاگو د لاس وگاس، کوبا
- مرگ: ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵، سیه‌نا، ایتالیا
- آثار برجسته: بارون درخت‌نشین، شهرهای نامرئی، اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری، شش یادداشت برای هزاره بعدی
- همسر: استر جودیت سینگر
- فرزند: جووانا کالوینو
دوران کودکی و نوجوانی ایتالو کالوینو: از کوبا تا مقاومت ایتالیا
ایتالو کالوینو در سانتیاگو د لاس وگاس، کوبا، متولد شد. خانواده کالوینو کمی بعد به ریویرا ایتالیا نقل مکان کردند و او به تدریج درگیر سیاست‌های پرآشوب ایتالیا شد. پس از عضویت اجباری در سازمان جوانان فاشیست موسولینی، کالوینو در سال 1943 به مقاومت ایتالیا پیوست و در عملیات علیه ارتش نازی شرکت کرد.
این غوطه‌ور شدن در سیاست‌های زمان جنگ، تأثیر بسزایی در ایده‌های اولیه کالوینو درباره نوشتن و روایت داشت. او بعدها ادعا کرد که شنیدن ماجراهای مبارزان مقاومت، درک او را از داستان‌گویی بیدار کرد. همچنین، مقاومت ایتالیا الهام‌بخش اولین رمان او، "راه لانه عنکبوت‌ها" (1957) بود. اگرچه هر دو والد کالوینو گیاه‌شناس بودند و خود کالوینو نیز در رشته کشاورزی تحصیل کرده بود، اما تا اواسط دهه 1940 تقریباً خود را وقف ادبیات کرده بود. در سال 1947، او از دانشگاه تورین با پایان‌نامه‌ای در رشته ادبیات فارغ‌التحصیل شد و در همان سال به حزب کمونیست پیوست.
تکامل سبک ایتالو کالوینو: از رئالیسم سیاسی تا فانتزی و پست‌مدرنیسم
در دهه 1950، کالوینو تحت تأثیر عوامل جدیدی قرار گرفت و به تدریج از نگارش آثار با انگیزه سیاسی فاصله گرفت. اگرچه او در این دهه به تولید داستان‌های کوتاه واقع‌گرایانه ادامه داد، اما پروژه اصلی او سه‌گانه‌ای از رمان‌های خیالی و واقعیت‌گرا بود ("شوالیه ناموجود"، "ویکنت دوشقه شده" و "بارون درخت‌نشین"). این آثار بعداً در یک جلد با عنوان "نیاکان ما" (منتشر شده در ایتالیا در سال 1959) منتشر شدند. آشنایی کالوینو با "ریخت‌شناسی قصه‌های پریان"، اثری در نظریه روایی اثر ولادیمیر پراپ، فرمالیست روسی، تا حدی مسئول علاقه روزافزون او به نگارش داستان‌هایی شبیه افسانه و نسبتاً غیرسیاسی بود. پیش از سال 1960، او همچنین حزب کمونیست را ترک کرد.
دو تغییر عمده در زندگی شخصی کالوینو در دهه 1960 رخ داد. در سال 1964، کالوینو با چیچیتا سینگر ازدواج کرد که از او صاحب یک دختر شد. سپس، در سال 1967 کالوینو در پاریس اقامت گزید. این تغییر نیز بر نوشتن و تفکر کالوینو تأثیر گذاشت. در طول اقامت خود در این شهر بزرگ فرانسوی، کالوینو با نظریه‌پردازان ادبی مانند رولان بارت و کلود لوی استروس همکاری کرد و با گروه‌هایی از نویسندگان تجربی، به ویژه تل کل و اولیپو، آشنا شد. به نظر می‌رسد ساختارهای غیرسنتی و توصیفات دقیق آثار بعدی او مدیون این ارتباطات است. اما کالوینو همچنین از خطرات تئوری رادیکال ادبی آگاه بود و در رمان متاخر خود "اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری" به هجو آکادمی پست‌مدرن پرداخت.
رمان‌های پایانی کالوینو: اوج دوران پُست‌مدرن و خداحافظی با دنیای نویسندگی
در رمان‌هایی که کالوینو پس از سال ۱۹۷۰ خلق کرد، به بررسی مسائل و ایده‌هایی پرداخت که در قلب بسیاری از تعاریف ادبیات «پُست‌مدرن» قرار دارند. تأملات بازیگوشانه در مورد اعمال خواندن و نوشتن، استقبال از فرهنگ‌ها و ژانرهای گوناگون، و تکنیک‌های روایی تعمداً گیج‌کننده، همگی از ویژگی‌های پُست‌مدرنیسم کلاسیک هستند. «شهرهای نامرئی» (۱۹۷۴) کالوینو تأملی رؤیاگونه درباره سرنوشت تمدن است و «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری» (۱۹۸۳) با شادی یک روایت پلیسی، یک داستان عاشقانه و یک هجویه مفصل از صنعت نشر را با هم ترکیب می‌کند.
کالوینو در سال ۱۹۸۰ دوباره در ایتالیا ساکن شد. با این حال، رمان بعدی او، «آقای پالومار» (۱۹۸۵)، به فرهنگ پاریسی و سفرهای بین‌المللی می‌پردازد. این کتاب با دقت افکار شخصیت اصلی خود، مردی درون‌گرا اما مرفه، را دنبال می‌کند، زیرا او به همه‌چیز، از ماهیت جهان گرفته تا پنیرهای گران‌قیمت و حیوانات خنده‌دار باغ‌وحش فکر می‌کند. «آقای پالومار» آخرین رمان کالوینو نیز بود. در سال ۱۹۸۵، کالوینو دچار خونریزی مغزی شد و در سپتامبر همان سال در سیه‌نا ایتالیا درگذشت.
- بیوگرافی
- ادبیات
