ادوارد روشا: زندگی‌نامه هنرمند پیشگام پاپ آمریکایی + آثار

ادوارد جوزف روشا چهارم (Edward Joseph Ruscha IV)، متولد 16 دسامبر 1937، هنرمند برجسته آمریکایی است که نقش محوری در توسعه هنر پاپ (Pop Art) ایفا کرد. او در زمینه‌های مختلف هنری فعالیت داشته، اما بیشتر به خاطر نقاشی‌های کلمه‌ای (Word Paintings) خود شناخته می‌شود.

آثار او طیفی از تصاویر تک‌کلمه‌ای جسورانه تا عباراتی را شامل می‌شود که در ابتدا ممکن است بی‌معنی به نظر برسند، اما با تعمیق در آن‌ها و کشف ارتباطات فرهنگی، معنای عمیق‌تری برای مخاطب آشکار می‌سازند. روشا با استفاده از کلمات، هنر پاپ را به سطحی جدید رساند و تأثیر بسزایی بر هنرمندان پس از خود گذاشت. تمرکز او بر فرهنگ آمریکایی و به ویژه منطقه کالیفرنیای جنوبی، مضمونی تکرارشونده در آثارش است.

اطلاعات کلیدی درباره ادوارد روشا

• نام کامل: ادوارد جوزف روشا چهارم
• شهرت: هنرمند پاپ، خالق نقاشی‌های کلمه‌ای و مستندساز فرهنگ کالیفرنیای جنوبی
• تاریخ تولد: 16 دسامبر 1937، اوماها، نبراسکا
• والدین: ادوارد روشا پدر و دوروتی روشا
• تحصیلات: موسسه هنر شوینارد (Chouinard Art Institute)
• جنبش هنری: هنر پاپ
• رسانه ها: نقاشی رنگ روغن، مواد ارگانیک، عکاسی و فیلم
• آثار منتخب: "بیست و شش پمپ بنزین" (Twenty Six Gasoline Stations) (1962)، "نورمز، لا سینگا، در آتش" (Norm's, La Cienega, on Fire) (1964)، "رقص؟" (Dance?) (1973)
• همسر: دانا کنگو (Danna Knego)
• فرزندان: ادوارد "ادی" روشا جونیور و سانی بیورنسون
• نقل قول معروف: "تمام واکنش‌های هنری من از چیزهای آمریکایی ناشی می‌شود، و فکر می‌کنم همیشه به تصاویر حماسی علاقه داشته‌ام."

سال‌های آغازین زندگی و آموزش ادوارد روشا

ادوارد روشا، متولد اوماها در ایالت نبراسکا، بیشتر دوران کودکی و نوجوانی خود را در اکلاهما سیتی سپری کرد. مادرش، او را با دنیای موسیقی، ادبیات و هنر آشنا ساخت و از همان کودکی، ادوارد به طراحی کارتون علاقه‌مند بود.

هنگامی که ادوارد تصمیم گرفت وارد مدرسه هنر شود، پدرش که فردی کاتولیک مذهب و سخت‌گیر بود، از این تصمیم ناخشنود شد. با این حال، زمانی که موسسه هنر شوینارد (Chouinard Art Institute) در کالیفرنیا، ادوارد را پذیرفت، نظرش تغییر کرد. این موسسه هنرمندان بسیاری را تربیت کرد که بعدها در استودیو والت دیزنی مشغول به کار شدند.

در سال 1956، ادوارد روشا به لس‌آنجلس نقل مکان کرد و در موسسه شوینارد، زیر نظر رابرت ایروین (Robert Irwin)، هنرمند مشهور چیدمان، به تحصیل پرداخت. او همچنین به همراه دیگر دانشجویان، در تولید یک مجله هنری به نام "Orb" همکاری کرد. این هنرمند جوان، شیفته‌ی فضای هنری و سبک زندگی کالیفرنیای جنوبی شد؛ به طوری که این منطقه به یکی از اصلی‌ترین منابع الهام‌بخش او در هنر تبدیل گردید.

در حالی که ادوارد مشغول تحصیل در کالیفرنیا بود، پدرش فوت کرد. در سال 1961، مادرش، دوروتی، تصمیم گرفت خانواده را برای گذراندن تعطیلات تابستانی به سفری به اروپا ببرد. اگرچه ادوارد در این سفر با آثار هنری بزرگ جهان در موزه‌های مختلف آشنا شد، اما بیشتر مجذوب زندگی روزمره مردم بود. او برخلاف موضوعات سنتی، تابلوهایی را که در اطراف پاریس می‌دید، نقاشی می‌کرد.

پس از بازگشت از اروپا، روشا در آژانس تبلیغاتی کارسون-رابرتز (Carson-Roberts Advertising Agency) به عنوان طراح مشغول به کار شد. او بعدها همین کار را برای مجله Artforum با نام مستعار "Eddie Russia" انجام داد.

گرایش به هنر پاپ

ادوارد روشا در ابتدای مسیر هنری خود، جنبش محبوب اکسپرسیونیسم انتزاعی (Abstract Expressionism) را رد کرد. در عوض، او الهام خود را در مکان‌ها و اشیاء روزمره یافت. از دیگر هنرمندان تاثیرگذار بر او می‌توان به جسپر جونز، رابرت راشنبرگ و ادوارد هاپر اشاره کرد. به نظر می‌رسد نقاشی "Gas" اثر هاپر، انگیزه‌ی روشا را برای تمرکز بر پمپ بنزین‌ها به عنوان موضوعی برای هنر خود برانگیخت.

روشا در سال 1962 در نمایشگاهی با عنوان "نقاشی جدید از اشیاء رایج" در موزه هنر پاسادنا شرکت کرد. متصدی این نمایشگاه، والتر هاپس بود. بعدها، مورخان هنر این نمایشگاه را به عنوان اولین نمایشگاه موزه‌ای در ایالات متحده معرفی کردند که بر هنر پاپ (Pop Art) متمرکز بود. علاوه بر روشا، آثار اندی وارهول، روی لیختن‌اشتاین و جیم داین نیز در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شد.

یک سال بعد، گالری Ferus در لس‌آنجلس میزبان اولین نمایشگاه انفرادی روشا بود که با استقبال منتقدان روبرو شد. روشا از طریق والتر هاپس در سال 1963 با مارسل دوشان، هنرمند برجسته دادائیسم (Dadaism)، ملاقات کرد. این هنرمند جوان به زودی به یکی از رهبران هنر پاپ تبدیل شد، جریانی که دادائیسم را پیشرویی اساسی می‌دانست.

شناسایی روشا به عنوان یک هنرمند پاپ از طریق شیفتگی او به مناظر و اشیاء لس‌آنجلس و کالیفرنیای جنوبی به طور کلی نمایان می‌شود. نقاشی‌های اوایل دهه 1960 او شامل مطالعاتی از لوگوی فیلم قرن بیستم فاکس، نان وندر و پمپ بنزین‌ها است. روشا با قرار دادن متمایز اشیاء روی بوم و افزودن عناصری مانند شعله‌هایی که رستوران افسانه‌ای نورمز در لس‌آنجلس را در بر می‌گرفتند، به کار خود تفسیر و معنا اضافه می‌کرد.

نقاشی‌های کلمه‌ای: امضای هنری ادوارد روشا

استفاده ادوارد روشا از کلمات در نقاشی‌هایش به دوران آموزش او به عنوان یک هنرمند تجاری باز می‌گردد. او ادعا می‌کند که نقاشی "Boss" محصول سال 1961، اولین اثر بالغ اوست. این اثر کلمه "Boss" را با حروف بزرگ و مشکی نشان می‌دهد. روشا اشاره می‌کند که این کلمه حداقل از سه جنبه معنا دارد: یک کارفرما، اصطلاحی عامیانه برای چیزی باحال و یک برند پوشاک کار. این معانی چندگانه به تصویر طنین می‌بخشد و بلافاصله با تجربه‌های بیننده تعامل برقرار می‌کند.

به دنبال آن، مجموعه‌ای از نقاشی‌های تک‌کلمه‌ای خلق شدند. این آثار شامل کلماتی مانند "Honk"، "Smash" و "Electric" بودند. همه این نقاشی‌ها دارای یک کلمه قوی هستند و روشا آن‌ها را به گونه‌ای نقاشی می‌کند که تاثیر بصری را به حداکثر برساند.

در اواسط دهه 1960، ادوارد روشا نقاشی‌های کلمه‌ای خلق کرد که به نظر می‌رسید کلمات مانند مایعی روی بوم چکه کرده‌اند. این کلمات شامل "Adios" و "Desire" بودند. تصویر سال 1966، "Annie, Poured from Maple Syrup"، لوگوی کمیک استریپ "Little Orphan Annie" را قرض می‌گیرد. استفاده از آنچه شبیه شربت افرا به نظر می‌رسد، به تاکید بر گرما و شیرینی موضوع کمک می‌کند.

بعدها، در دهه 1970، روشا شروع به آزمایش با نقاشی‌های "عبارت‌های جذاب" کرد. او عبارات به ظاهر بی‌معنی مانند "Smells Like Back of Old Radio" و "Hollywood Tantrum" را روی یک پس‌زمینه پاستلی لایه‌بندی کرد. روشا در طول دوران فعالیت خود از پیام‌رسانی مستقیم یا اظهارات واضح اجتناب کرد. دلیل انتخاب عبارات خاص در این قطعات هنر کلمه‌ای، عمداً مبهم بود.

استفاده از مواد غیرمعمول در آثار ادوارد روشا

در طول دهه 1970، ادوارد روشا با استفاده از مواد مختلف و غیرمعمول روزمره به عنوان رسانه برای آثار هنری خود، به تجربه‌اندوزی پرداخت. او از موادی مانند سس گوجه‌فرنگی، گریس محور، تخم‌مرغ خام، شربت شکلات و بسیاری از مواد دیگر استفاده می‌کرد. گاهی اوقات ابریشم جایگزین بوم به عنوان ماده پشتیبان می‌شد، زیرا این پارچه لکه‌ها را بهتر جذب می‌کرد. متاسفانه، بسیاری از این مواد پس از خشک شدن به طیفی از رنگ‌های مات تبدیل می‌شدند که طراحی اصلی را محو می‌کردند.

اثر "رقص؟" (Dance?) متعلق به سال 1973، نمونه‌ای از رویکرد استفاده از رسانه‌های غیرمعمول توسط روشا است. او تصمیم گرفت از موادی که در یک غذاخوری معمولی یافت می‌شوند استفاده کند: قهوه، سفیده تخم مرغ، خردل، سس گوجه فرنگی، سس چیلی و پنیر چدار. روشا با استفاده از کلمه "رقص"، اثر را حتی بیشتر در فرهنگ عامه غرق کرد.

روشا برای جلد سال 1972 مجله ARTnews، عنوان مجله را با مواد غذایی له شده نوشت و از آن عکس گرفت. اثر سال 1971 با عنوان "Fruit Metrecal Hollywood" به وسواس پایتخت فیلم‌سازی (هالیوود) در مورد تصویر بدن با گنجاندن نوشیدنی رژیمی Metrecal به عنوان بخشی از رسانه در اثر، پرداخت.

عکاسی و فیلم: دیگر عرصه‌های فعالیت ادوارد روشا

ادوارد روشا در طول دوران فعالیت هنری خود، عکاسی را در آثارش گنجاند. اولین نمونه، مجموعه‌ای از عکس‌هایی بود که در سفر خود به اروپا در سال 1961 گرفت. او همچنین از عکس‌های خود برای ایجاد کتاب استفاده کرد، که شاید برجسته‌ترین آن‌ها "بیست و شش پمپ بنزین" (Twenty Six Gasoline Stations) محصول سال 1962 باشد. این کتاب 48 صفحه‌ای، مستندی از یک سفر جاده‌ای از اوکلاهما سیتی به لس‌آنجلس از طریق تصاویری از پمپ بنزین‌های طول مسیر است. هیچ ترکیب‌بندی پیچیده‌ای در این عکس‌ها وجود ندارد. آن‌ها صرفاً عکس‌های فوری از تجربه هنرمند هستند.

روشا در دهه 1970 فیلم‌های کوتاهی ساخت. در این فیلم‌ها، سلبریتی‌هایی از جمله تامی اسموترز در فیلم "Premium" محصول 1971 و میشل فیلیپس در فیلم "Miracle" محصول 1975 حضور داشتند. ادوارد روشا همچنین موضوع فیلم‌های مستند شد و به عنوان یک فرد مصاحبه‌شونده در فیلم‌های مستند درباره سایر هنرمندان ظاهر شد. در فیلم کوتاه "Paradox Bullets" محصول 2018، او به عنوان یک کوهنورد گمشده در صحرا ظاهر می‌شود که فقط صدای کارگردان افسانه‌ای، ورنر هرتزوگ، برای راهنمایی او وجود دارد.

تأثیرگذاری ادوارد روشا بر هنر معاصر

امروزه، ادوارد روشا به عنوان یکی از برجسته‌ترین هنرمندانی شناخته می‌شود که دنیای لس‌آنجلس و کالیفرنیای جنوبی را به تصویر کشیده است. آثار او به عنوان یک هنرمند پاپ، بر هنرمندان نئوپاپ (Neo-Pop) مانند جف کونز (Jeff Koons) تأثیر گذاشت. نقاشی‌های کلمه‌ای او تأثیر عمیقی بر طیف گسترده‌ای از هنرمندانی داشت که کلمات و زبان را در هنر خود گنجاندند. روشا همچنین در خلق کتاب‌های هنرمند پیشگام بود.

در سال 1968، هنرمند پرفورمنس بروس نائومن (Bruce Nauman) کتابی با عنوان "سوزاندن آتش‌های کوچک" (Burning Small Fires) خلق کرد که شامل عکس‌هایی از نائومن در حال سوزاندن نسخه‌ای از کتاب "آتش‌های کوچک مختلف و شیر" (Various Small Fires and Milk) اثر ادوارد روشا در سال 1964 بود. در سال 2013، مجله تایم، روشا را به عنوان یکی از "100 فرد تأثیرگذار در جهان" معرفی کرد.