۱۰ دایناسور عجیب و غریب که شما را شگفت‌زده می‌کنند

تا به امروز، دیرین شناسان تقریباً هزار دایناسور را نام گذاری کرده اند، اما تنها تعداد کمی از آن ها از بقیه متمایز هستند، نه به دلیل اندازه یا خشونت، بلکه به خاطر عجیب بودنشان. دایناسوری گیاه خوار با پرهای پوشیده؟ یک تیرانوسور با چهره ای شبیه به کروکودیل؟ یک سرتاپس با شاخ و تاجی که شایسته یک مبلغ تلویزیونی دهه 1950 است؟ این ها دایناسورهای عجیبی هستند که تخیلات ما را جلب کرده اند.

آمراگاسوروس

آمراگاسوروس یکی از دایناسورهای کوچک دوره کرتاسه بود که تنها 30 فوت طول داشت و وزن آن به 2 یا 3 تن می رسید. چیزی که واقعاً آن را متمایز می کرد، خارهای تیز و سوزنی روی گردن آن بود که به نظر می رسد به عنوان یک ویژگی انتخابی جنسی تکامل یافته بودند.

کونکاورناتور

کونکاورناتور یک دایناسور واقعاً عجیب است. این گوشت خوار دارای یک برآمدگی مثلثی در مرکز کمرش بود که ممکن بود یک بادبان زینتی از پوست و استخوان را پشتیبانی کند.

کازموسراتاپس

ریشه یونانی "کازمو" در "کازموسراتاپس" به معنای "زینتی" است و به توصیف دایناسوری عجیب می پردازد که دارای آرایه ای روانگردان از تاج ها، اضافات و شاخ ها بود.

کالیندادروئوس

قبل از کشف "کالیندادروئوس"، دیرین شناسان بر این باور بودند که تنها دایناسورهایی که پر داشتند گوشت خواران کوچک دوپا بودند. اما این دایناسور پرنده دار که در سال 2014 کشف شد، از دایناسورهای گیاه خوار بود و این مسئله ممکن است نیاز به بازنویسی کتاب های دایناسورها داشته باشد.

نوترو نیکوس

شاید نام ترزینوسوروس را شنیده باشید، دایناسور عجیبی با ناخن های بلند و شکم برآمده که در آسیا مرکزی زندگی می کرد و ظاهری شبیه به ترکیبی از بیگ بید و پسر عموی ایت از خانواده آدامز داشت.

با این حال، برای این فهرست، ما تصمیم گرفته ایم تا پسر عموی ترزینوسوروس یعنی نوترونیکوس را معرفی کنیم، اولین دایناسور از این نوع که هرگز در آمریکای شمالی کشف شده است، در حالی که دیرینه شناسان به این نتیجه رسیده بودند که ترزینوسورها پدیده ای مختص آسیا هستند.

مانند خویشاوند مشهورترش، نوترونیکوس به نظر می رسد که به طور کامل گیاه خوار بوده است—انتخابی بسیار عجیب از نظر تکاملی برای یک تیرورود (خانواده ای که شامل تیرانوسوروسها و راپتورهای معروف است).

اوریکتودرومئوس

اوریکتودرومئوس، نام دایناسوری به طول شش فوت و وزن ۵۰ پوند است که در لانه هایی در کف جنگل زندگی می کرد، شبیه به یک بدجر بزرگ یا آرمادیلو.

به طور حيرت انگیزی، با توجه به عدم وجود ناخن های تخصصی، اوریکتودرومئوس بایستی برای حفر لانه اش از منقار بلند و باریکش استفاده می کرد که باید منظره ای خنده دار برای تیرورودها در اطرافش بوده باشد. (چرا این دایناسور عجیب لانه حفر می کرد؟ تا از توجه شکارچیان بزرگ تر در اکوسیستم اوایل کرتاسه جلوگیری کند.)

کیانژوسوروس

کیانژوسوروس که به نام "پینوکیو رکس" معروف است، دایناسوری عجیب و غریب بود—تیرانوسوری با منقار بلند و نوک تیز شبیه به کروکدیل که یادآور خانواده ای کاملاً متفاوت از تیرورودها به نام اسپینوازورها است.

ما می دانیم که دایناسورهایی مانند اسپینوزوروس و باریونیکس دارای منقارهای کشیده بودند زیرا در کنار رودخانه ها زندگی می کردند و ماهی شکار می کردند. انگیزه تکاملی برای منقار کیانژوسوروس کمی نامشخص است، چون این دایناسور در دوره کرتاسه به نظر می رسد که به طور خاص به شکار طعمه های زمینی پرداخته باشد.

به احتمال زیاد دلیل این منقار بزرگ انتخاب جنسی است؛ مردان با منقارهای بزرگ تر در فصل جفت گیری برای زنان جذاب تر بودند.

راینورکس

راینورکس که به معنای "پادشاه بینی" است، نام خود را به درستی از ویژگی اش به ارث برده است. این هادروزور دارای منقار گوشتی و بزرگ بود که احتمالاً برای علامت دهی به دیگر اعضای گروه با صدای بلند استفاده می شد.

این دایناسور با دهان غاز مانند که در کرتاسه شمالی آمریکا زندگی می کرد، با گریپوزوروس که دارای منقار غیرعادی مشابهی بود، نسبت نزدیک داشت.

استیژیمولوخ

نام آن—که می تواند به طور تقریبی از یونانی به عنوان "شیطان شاخ دار از رودخانه جهنم" ترجمه شود—خود نشان دهنده عجیب و غریب بودن استیژیمولوخ است.

این دایناسور عجیب بزرگ ترین سر استخوانی را در میان تمامی پکیفسالوها ("بزرگ سر") شناسایی شده، داشت؛ به احتمال زیاد، مردان سرهای یکدیگر را به هم می کوبیدند و گهگاه یکدیگر را بی هوش می کردند تا حق جفت گیری با زنان را به دست آورند.

متأسفانه، ممکن است مشخصه نوعی "Stygimoloch" در حقیقت فقط یک مرحله رشد پیشرفته از دایناسور معروف تر با سر استخوانی "Pachycephalosaurus" باشد، که در این صورت، آن ژنوس در این لیست مقام اول را خواهد داشت.

یوتیرانوس

آیا از روبرو شدن با یک تی-Rex که با پرهای نارنجی روشن پوشیده شده است، ترس خواهید داشت؟

این سوالی است که هنگام بحث در مورد یوتیرانوس، دایناسور تی-Rex تازه کشف شده از آسیای اوایل دوره کرتاسه، باید بپرسید. این دایناسور با حجم دو تنی خود، یک پوشش پر مانند داشت که هیچ اشکالی نداشت که به نظر برسد بر روی "بیگ برد" قرار دارد.

به طرز عجیبی، وجود یوتیرانوس این احتمال را به وجود می آورد که همه تی رانوسورها در یک مرحله از چرخه زندگی خود با پر پوشیده شده بودند— حتی تی-Rex بزرگ و ترسناک، که جوجه های آن ممکن است به اندازه جوجه گنجشک ها بامزه و پشمالو بوده باشند.