کرم‌ها: ۱۰ حقیقت جالب درباره زندگی و ویژگی‌های این موجودات شگفت‌انگیز

مسلماً در طول زندگی تان کرمی در حال خزیدن دیده اید و احتمالاً حتی به یکی از آن ها دست زده اید، اما چقدر درباره لاروهای حشره های پروانه سان (حشره های بال دار) می دانید؟

در ادامه، 10 حقیقت جالب درباره کرم ها ارائه شده است که احترام جدیدی برای این موجودات شگفت انگیز به شما می دهد.

کرم فقط یک کار دارد—خوردن

کرم باید در مرحله لاروی خود به اندازه کافی غذا مصرف کند تا بتواند در مرحله پیله ای و سپس به بزرگسالی زنده بماند. بدون تغذیه مناسب، ممکن است انرژی کافی برای تکمیل دگردیسی خود نداشته باشد. کرم های کم غذا ممکن است به بزرگسالی برسند ولی قادر به تولید تخم نباشند. کرم ها در طول چرخه زندگی خود که معمولاً چند هفته طول می کشد، مقدار زیادی غذا می خورند. برخی از آن ها در طول عمرشان 27,000 برابر وزن بدن خود را مصرف می کنند.

کرم ها می توانند تا 1,000 برابر یا بیشتر از وزن خود، حجم بدنشان را افزایش دهند

مرحله لاروی چرخه زندگی کرم ها تماماً به رشد مربوط می شود. در عرض چند هفته، کرم به طور نمایی رشد می کند. از آنجا که لایه خارجی (پوست) آن به اندازه ای انعطاف پذیر است، کرم چندین بار در حین افزایش اندازه و حجم خود پوست اندازی می کند. مرحله بین دو پوست اندازی، انستار نامیده می شود و بیشتر کرم ها قبل از به پیله رفتن بین پنج تا شش انستار را تجربه می کنند. طبیعی است که کرم ها اینقدر غذا می خورند!

اولین وعده غذایی کرم معمولاً پوسته تخم اش است

معمولاً هنگامی که یک کرم از تخم خارج می شود، باقی مانده پوسته را می خورد. لایه بیرونی تخم، که به آن کوریون گفته می شود، غنی از پروتئین است و آغاز تغذیه ای آن لارو جدید را تامین می کند.

یک کرم ممکن است تا 4,000 ماهیچه در بدن خود داشته باشد

این واقعاً یک حشره قوی است! در مقایسه، انسان ها تنها 650 ماهیچه در بدنی به مراتب بزرگ تر دارند. فقط کپسول سر کرم شامل 248 ماهیچه مستقل است. حدود 70 ماهیچه هر بخش از بدن را کنترل می کند. شگفت انگیز است که هر یک از 4,000 ماهیچه به وسیله یک یا دو نورون عصب دهی می شود.

کرم ها 12 چشم دارند

یک کرم خزنده شش چشم بسیار کوچک به نام استماتا در هر طرف سرش دارد که به صورت نیم دایره ای قرار گرفته اند. یکی از این شش چشم معمولاً کمی جابجا است و به آنتن نزدیک تر قرار دارد. ممکن است فکر کنید که حشره ای با 12 چشم دارای بینایی فوق العاده ای است، اما اینطور نیست. استماتا فقط به کرم کمک می کند که نور و تاریکی را تشخیص دهد. اگر به حرکات یک کرم دقت کنید، متوجه می شوید که گاهی سرش را از یک طرف به طرف دیگر حرکت می دهد. این کار احتمالاً به او کمک می کند تا عمق و فاصله را هنگام حرکت در شرایطی که تقریباً کور است، تشخیص دهد.

کرم ها ابریشم تولید می کنند

کرم ها به نیاز خود از غدد بزاقی تغییر شکل یافته در کناره های دهانشان ابریشم تولید می کنند. برخی از کرم ها مانند پروانه های کولی با "بالن سواری" از بالای درختان به کمک یک رشته ابریشمی پخش می شوند. دیگر کرم ها، مانند کرم های چادر شرقی یا کرم های وب، چادرهای ابریشمی می سازند که در آن ها به صورت اجتماعی زندگی می کنند. کرم های کیسه ای از ابریشم برای اتصال برگ های مرده به یک پناهگاه استفاده می کنند. همچنین کرم ها از ابریشم هنگام پیله گذاری استفاده می کنند تا کریسالیس را معلق نگه دارند یا یک پیله بسازند.

کرم ها 6 پا دارند، مانند پروانه ها یا شب پره های بالغ

کرم هایی که دیده اید چندین پا بیشتر از شش پا دارند، اما بیشتر این پاها پاهای جعلی نامیده می شوند که پروپاگ نام دارند و به کرم کمک می کنند تا روی سطوح گیاهی بایستد و به بالا برود. سه جفت پا در بخش های سینه ای کرم، پاهای واقعی هستند که او در بزرگسالی نیز آن ها را حفظ می کند. یک کرم ممکن است تا پنج جفت پروپاگ در بخش های شکمی خود داشته باشد که معمولاً شامل یک جفت پای انتهایی در انتهای عقب نیز می شود.

کرم ها به صورت موجی از عقب به جلو حرکت می کنند

کرم ها با مجموعه کاملی از پاهای جعلی، حرکتی نسبتاً قابل پیش بینی دارند. معمولاً کرم ابتدا خود را با استفاده از جفت پای انتهایی ثابت می کند و سپس به جلو با یک جفت پا در هر بار حرکتی از سمت عقب آغاز می کند. اما بیشتر از فقط حرکات پا در جریان است. فشار خون کرم هنگام حرکت به جلو تغییر می کند و دستگاه گوارش آن که شبیه لوله ای معلق در بدنش است، همزمان با سر و انتهای عقب حرکت می کند. کرم های اینچ وورم و لوپر که تعداد کمتری پاهای جعلی دارند، با کشیدگی انتهای عقب خود به جلو در تماس با بخش سینه ای و سپس بسط نیمه جلویی خود حرکت می کنند.

کرم ها هنگام دفاع از خود خلاقانه عمل می کنند

زندگی در پایین زنجیره غذایی می تواند دشوار باشد، بنابراین کرم ها از استراتژی های زیادی برای جلوگیری از تبدیل شدن به یک میان وعده برای پرندگان استفاده می کنند. برخی از کرم ها، مانند مراحل اولیه کرم های پروانه سیاه، خود را به شکل فضولات پرندگان در می آورند. برخی دیگر از اینچ وورم ها در خانواده Geometridae مانند شاخه ها ظاهر می شوند و نشانه هایی شبیه به زخم های برگ یا پوست درخت دارند.

سایر کرم ها از استراتژی معکوس استفاده می کنند و با رنگ های روشن خود را نمایان می سازند تا سمی بودن خود را تبلیغ کنند. چند کرم، مانند پروانه spicebush، نقاط چشمی بزرگی را برای دور کردن پرندگان از خوردن خود نمایش می دهند. اگر شما هرگز سعی کرده اید که یک کرم را از گیاه میزبانش جدا کنید و او به زمین بیفتد، این را مشاهده کرده اید که از روش تاخوزیس برای جلوگیری از تلاش های شما به منظور جمع آوری اش استفاده می کند. شما می توانید کرم پروانه را از غده بوی بدش به نام اوسمتریوم که در پشت سرش قرار دارد، شناسایی کنید.

بسیاری از کرم ها از سموم گیاهان میزبان خود به نفع خود استفاده می کنند

کرم ها و گیاهان هم تکامل می یابند. برخی از گیاهان میزبان ترکیبات سمی یا بدمزهای تولید می کنند که به منظور جلوگیری از تغذیه گیاهخواران طراحی شده است، اما بسیاری از کرم ها می توانند سموم را در بدن خود ذخیره کنند و به این ترتیب از این ترکیبات برای محافظت از خود در برابر شکارچیان استفاده کنند. مثال کلاسیک این موضوع، کرم پروانه مونو آرک و گیاه میزبان آن، شیرخشت است. کرم پروانه مونو آرک گلی کوزیدهایی که توسط گیاه شیرخشت تولید می شود را می بلعد. این سموم در طول زندگی پروانه مونوآرک در بدن او باقی می مانند و پروانه را برای پرندگان و دیگر شکارچیان غیرقابل خوراکی می سازد.