تاریخچه آبنبات عصایی: از کلیسای آلمان تا درخت کریسمس شما

تقریباً همه ما آبنبات‌های عصایی راه راه قرمز و سفید را به خوبی می‌شناسیم، اما شاید کمتر کسی بداند که این شیرینی محبوب، چه تاریخچه‌ی طولانی و جالبی دارد. ریشه های این خوراکی دوست داشتنی به قرن ها پیش باز می گردد، زمانی که شیرینی پزها، چه حرفه ای و چه آماتور، آبنبات های سفت و سخت چوبی را به عنوان یک شیرینی دلخواه درست می کردند.

در اوایل قرن هفدهم، مسیحیان در اروپا شروع به استفاده از درخت کریسمس در جشن‌های خود کردند. آن‌ها درختان را با خوراکی‌هایی مانند کلوچه و گاهی اوقات، آبنبات‌های چوبی تزئین می‌کردند. جالب است بدانید که اولین آبنبات‌های کریسمس، چوب‌های صاف و یکدست سفید بودند. این آبنبات‌های ساده، آغازی بودند برای شکل‌گیری آبنبات‌های عصایی رنگارنگ و خوشمزه‌ای که امروزه می‌شناسیم.

شکل عصایی آبنبات: داستانی از آلمان تا آمریکا

اولین اشاره تاریخی به شکل عصایی آشنای آبنبات به سال 1670 برمی‌گردد. در آن زمان، رهبر گروه کُر کلیسای جامع کلن در آلمان، برای اولین بار آبنبات‌های چوبی را به شکل عصا خم کرد تا نمادی از عصای چوپان باشد. این آبنبات‌های عصایی یکدست سفید، در مراسم طولانی جشن میلاد مسیح به کودکان داده می‌شد. این ابتکار، هم برای کودکان جذاب بود و هم پیام مذهبی را به شکلی شیرین منتقل می‌کرد.

رسم توزیع آبنبات عصایی توسط روحانیون در مراسم کریسمس، به تدریج در سراسر اروپا و سپس در آمریکا گسترش یافت. در آن زمان، آبنبات‌ها همچنان سفید بودند، اما گاهی اوقات شیرینی‌پزها برای تزئین بیشتر، گل‌های رز شکری به آن‌ها اضافه می‌کردند. در سال 1847، اولین اشاره تاریخی به آبنبات عصایی در آمریکا زمانی پدیدار شد که یک مهاجر آلمانی به نام آگوست ایمگارد، درخت کریسمس خود را در خانه‌اش در ووستر، اوهایو با آبنبات‌های عصایی تزئین کرد. این سنت، به سرعت در میان مردم آمریکا جا افتاد و آبنبات عصایی به بخشی جدایی‌ناپذیر از جشن‌های کریسمس تبدیل شد.

راه‌راه‌ها و طعم‌های جدید: تکامل آبنبات عصایی

حدود 50 سال بعد، اولین آبنبات‌های عصایی با راه‌راه‌های قرمز و سفید ظاهر شدند. هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند چه کسی این راه‌راه‌ها را اختراع کرد، اما بر اساس کارت پستال‌های کریسمس تاریخی، می‌دانیم که هیچ آبنبات عصایی راه‌راهی قبل از سال 1900 وجود نداشته است. تصاویر آبنبات‌های عصایی راه‌راه حتی تا آغاز قرن بیستم ظاهر نشدند. در همین حوالی، شیرینی‌پزها شروع به افزودن طعم‌های نعناع فلفلی و وینترگرین به آبنبات‌های عصایی خود کردند و این طعم‌ها به زودی به عنوان طعم‌های سنتی و مورد علاقه پذیرفته شدند.

در سال 1919، یک شیرینی‌پز به نام باب مک‌کورمک شروع به تولید آبنبات عصایی کرد. تا اواسط قرن، شرکت او، "آبنبات‌های باب"، به دلیل آبنبات‌های عصایی خود به شهرت گسترده‌ای دست یافت. در ابتدا، برای ایجاد شکل "J" باید آبنبات‌ها به صورت دستی خم می‌شدند. این وضعیت با کمک برادر همسرش، گریگوری کلر، که دستگاهی را برای خودکارسازی تولید آبنبات عصایی اختراع کرد، تغییر کرد. این نوآوری، انقلابی در تولید آبنبات عصایی ایجاد کرد و امکان تولید انبوه و با کیفیت را فراهم ساخت.

افسانه‌ها و باورها پیرامون آبنبات عصایی

افسانه‌ها و باورهای مذهبی متعددی پیرامون آبنبات عصایی وجود دارد. بسیاری از آن‌ها، آبنبات عصایی را به عنوان نمادی پنهانی برای مسیحیت در دورانی که مسیحیان تحت شرایط سرکوبگرانه زندگی می‌کردند، به تصویر می‌کشند.

ادعا شده است که شکل عصایی آن به صورت حرف "J" برای "Jesus" (عیسی) است و راه‌راه‌های قرمز و سفید نشان‌دهنده خون و پاکی مسیح هستند. همچنین گفته می‌شود که سه نوار قرمز نمادی از تثلیث مقدس است و سختی آبنبات، نشان‌دهنده بنیان کلیسا بر روی صخره‌ای محکم است. در مورد طعم نعناع فلفلی آبنبات عصایی، گفته می‌شود که نشان‌دهنده استفاده از زوفا، گیاهی است که در عهد عتیق به آن اشاره شده است.

با این حال، هیچ مدرک تاریخی برای حمایت از این ادعاها وجود ندارد، اگرچه برخی ممکن است تفکر در مورد آن‌ها را خوشایند بدانند. همانطور که قبلاً اشاره شد، آبنبات‌های عصایی حتی تا قرن هفدهم وجود نداشتند، که این امر برخی از این ادعاها را غیرمحتمل می‌کند. با این وجود، این افسانه‌ها و باورها، بخشی از جذابیت و تاریخچه این شیرینی دوست‌داشتنی هستند.