هنری فورد: بنیانگذار صنعت خودروسازی و نوآور بزرگ

هنری فورد، یکی از پیشگامان صنعت خودروسازی و نماد نوآوری در قرن بیستم، با ایده ها و اختراعاتش دنیای حمل و نقل را متحول کرد. او نه تنها با تأسیس شرکت فورد موتور، بلکه با معرفی خط تولید انبوه، خودرو را از یک کالای لوکس به وسیله ای ضروری برای عموم مردم تبدیل کرد. فورد با مدل T، که به عنوان اولین خودروی مقرون به صرفه شناخته می شود، انقلابی در صنعت ایجاد کرد و راه را برای تولید انبوه و استانداردسازی محصولات هموار ساخت. این مقاله به بررسی زندگی پرفرازونشیب هنری فورد، از کودکی در مزرعه ای در میشیگان تا تبدیل شدن به یکی از ثروتمندترین و تأثیرگذارترین افراد جهان، می پردازد.

زندگی اولیه و خانواده

هنری فورد در ۳۰ ژوئیه ۱۸۶۳ در مزرعه ای نزدیک دیربورن، میشیگان، به دنیا آمد. او فرزند ارشد خانواده ای شش نفره بود که شامل چهار پسر و دو دختر می شد. پدرش، ویلیام فورد، اهل کورک، ایرلند بود که در سال ۱۸۴۷ و در پی قحطی سیب زمینی ایرلند، به ایالات متحده مهاجرت کرد. مادرش، ماری لیتوگوت آهرن فورد، فرزند مهاجران بلژیکی بود که در میشیگان به دنیا آمده بود. خانواده فورد در شرایطی سخت و در بحبوحه جنگ داخلی آمریکا زندگی می کردند.

فورد تحصیلات ابتدایی خود را در دو مدرسه تک اتاقه، اسکاتیش سِتلمِنت و میلر، به پایان رساند. او به مادرش بسیار وابسته بود و مرگ او در سال ۱۸۷۶ ضربه ای بزرگ برایش بود. پدرش انتظار داشت که هنری مزرعه خانوادگی را اداره کند، اما او علاقه ای به کارهای کشاورزی نداشت و بعدها گفته بود: «من هرگز علاقه ای به مزرعه نداشتم، بلکه مادرم بود که در مزرعه دوستش داشتم.»

پس از برداشت محصول در سال ۱۸۷۸، فورد بدون اجازه مزرعه را ترک کرد و به دیترویت رفت، جایی که نزد خاله اش ربکا اقامت گزید. او در کارخانه ساخت واگن های برقی مشغول به کار شد، اما پس از شش روز اخراج شد و مجبور به بازگشت به خانه شد. در سال ۱۸۷۹، پدرش برای او یک دوره کارآموزی در کارگاه جیمز فلاور و برادرزاده ها در دیترویت ترتیب داد، اما او پس از نه ماه آنجا را ترک کرد و به شرکت دیترویت درای داک پیوست، جایی که در ساخت کشتی های آهنی و فولاد بسمر پیشگام بود. با این حال، حقوق او کفاف هزینه هایش را نمی داد و مجبور شد شب ها به عنوان تعمیرکار ساعت کار کند.

شروع کار و علاقه به مکانیک

هنری فورد از همان دوران نوجوانی علاقه ی زیادی به مکانیک و اختراع داشت. پس از بازگشت به مزرعه در سال ۱۸۸۲، او شروع به کار با یک دستگاه بخار قابل حمل کرد که برای خرمن کوبی استفاده می شد. این دستگاه، موتور کشاورزی وستینگ هاوس، توجه فورد را به خود جلب کرد و او به سرعت در کار با آن مهارت پیدا کرد. در تابستان های ۱۸۸۳ و ۱۸۸۴، او توسط شرکت وستینگ هاوس استخدام شد تا موتورهای تولیدی آن ها را در میشیگان و شمال اوهایو راه اندازی و تعمیر کند.

در دسامبر ۱۸۸۵، فورد در یک مهمانی شب سال نو با کلارا جین برایانت آشنا شد و این دو در ۱۱ آوریل ۱۸۸۸ ازدواج کردند. آن ها تنها یک فرزند به نام ادسل برایانت فورد داشتند که در سال ۱۸۹۳ به دنیا آمد. با وجود این که فورد همچنان در مزرعه کار می کرد، علاقه ی اصلی او به مکانیک و اختراع بود. او در زمستان های ۱۸۸۸ تا ۱۸۹۰ در دانشگاه کسب وکار گلداسمیت، برایانت و استراتون در دیترویت ثبت نام کرد و احتمالاً دروسی مانند خوشنویسی، حسابداری، نقشه کشی مکانیک و اصول کسب وکار را گذراند.

فورد در اوایل دهه ی ۱۸۹۰ به این نتیجه رسید که می تواند یک وسیله ی نقلیه بدون اسب بسازد. با این حال، دانش کافی در مورد برق نداشت، بنابراین در سپتامبر ۱۸۹۱ در شرکت روشنایی ادیسون در دیترویت مشغول به کار شد. پس از تولد پسرش ادسل در نوامبر ۱۸۹۳، فورد به عنوان مهندس ارشد ارتقا یافت. تا سال ۱۸۹۶، او اولین وسیله ی نقلیه بدون اسب خود را ساخت و آن را «چرخ چهارگانه» نامید. او این وسیله را فروخت تا بتواند روی مدل بهبودیافته ای کار کند: یک وانت تحویل بار.

در ۱۷ آوریل ۱۸۹۷، فورد برای اختراع کاربراتور خود درخواست ثبت اختراع داد و در ۵ اوت ۱۸۹۹، شرکت اتومبیل دیترویت تأسیس شد. ده روز بعد، فورد از شرکت روشنایی ادیسون استعفا داد. در ۱۲ ژانویه ۱۹۰۰، شرکت اتومبیل دیترویت اولین خودروی تجاری خود را که توسط هنری فورد طراحی شده بود، به بازار عرضه کرد.

تأسیس شرکت فورد موتور

هنری فورد در سال ۱۹۰۳ شرکت فورد موتور را تأسیس کرد و با این کار، تحولی بزرگ در صنعت خودروسازی ایجاد نمود. او با شعار «من خودرویی برای توده ها خواهم ساخت»، به دنبال تولید خودرویی بود که نه تنها مقرون به صرفه باشد، بلکه برای عموم مردم قابل دسترسی باشد. این رویکرد نوآورانه باعث شد فورد به یکی از پیشگامان صنعت خودروسازی تبدیل شود.

در اکتبر ۱۹۰۸، فورد به وعده ی خود عمل کرد و اولین مدل T از خط تولید خارج شد. این خودرو که با قیمت اولیه ۹۵۰ دلار عرضه شد، به مرور زمان ارزان تر شد و در نهایت به قیمت ۲۸۰ دلار رسید. مدل T به سرعت به محبوبیت زیادی دست یافت و در طول ۱۹ سال تولید، نزدیک به ۱۵ میلیون دستگاه از آن در ایالات متحده فروخته شد. این رکورد تا ۴۵ سال بعد شکسته نشد. مدل T نه تنها آغازگر عصر خودرو بود، بلکه خودرو را از یک کالای لوکس به وسیله ای ضروری برای زندگی روزمره تبدیل کرد.

فورد با استفاده از تکنیک های نوآورانه ی تولید انبوه، توانست زمان ساخت هر خودرو را به شدت کاهش دهد. در سال ۱۹۱۴، کارخانه ی او در هایلند پارک، میشیگان، توانست هر شاسی را در مدت ۹۳ دقیقه تولید کند، در حالی که قبلاً این فرآیند ۷۲۸ دقیقه طول می کشید. این پیشرفت چشمگیر نتیجه ی استفاده از خط تولید متحرک، تقسیم کار و هماهنگی دقیق بین بخش های مختلف بود.

فورد همچنین با افزایش دستمزد کارگران خود به ۵ دلار در روز، تقریباً دو برابر بیشتر از سایر تولیدکنندگان، تحولی در روابط کارگری ایجاد کرد. او ساعت کاری را از ۹ ساعت به ۸ ساعت کاهش داد تا کارخانه بتواند در سه شیفت کار کند. این اقدامات نه تنها بهره وری را افزایش داد، بلکه فورد را به یک چهره ی بین المللی تبدیل کرد. تا سال ۱۹۱۸، نیمی از خودروهای ایالات متحده مدل T بودند و هر خودروی جدید فورد به رنگ سیاه تولید می شد. فورد در این باره گفته بود: «هر مشتری می تواند خودروی خود را به هر رنگی که می خواهد سفارش دهد، به شرطی که سیاه باشد.»

ابداع خط تولید و مدل T

ابداع خط تولید انبوه توسط هنری فورد یکی از مهم ترین دستاوردهای او در صنعت خودروسازی بود. این نوآوری نه تنها زمان تولید خودروها را به شدت کاهش داد، بلکه هزینه های تولید را نیز پایین آورد و امکان دسترسی عموم مردم به خودرو را فراهم کرد. فورد با استفاده از این تکنیک، توانست مدل T را به عنوان اولین خودروی مقرون به صرفه و قابل دسترس برای توده ها به بازار عرضه کند.

مدل T که در اکتبر ۱۹۰۸ معرفی شد، به سرعت به نمادی از پیشرفت صنعتی تبدیل گردید. این خودرو با قیمت اولیه ۹۵۰ دلار عرضه شد، اما با بهبود فرآیندهای تولید و کاهش هزینه ها، قیمت آن به مرور زمان کاهش یافت و در نهایت به ۲۸۰ دلار رسید. در طول ۱۹ سال تولید، نزدیک به ۱۵ میلیون دستگاه از مدل T در ایالات متحده فروخته شد، رکوردی که تا ۴۵ سال بعد شکسته نشد. این خودرو نه تنها زندگی مردم را تغییر داد، بلکه تأثیر عمیقی بر اقتصاد و فرهنگ آمریکا گذاشت.

فورد با استفاده از خط تولید متحرک، توانست زمان ساخت هر خودرو را از ۷۲۸ دقیقه به ۹۳ دقیقه کاهش دهد. این پیشرفت چشمگیر نتیجه ی تقسیم کار، هماهنگی دقیق بین بخش های مختلف و استفاده از ماشین آلات پیشرفته بود. در سال ۱۹۱۴، کارخانه فورد در هایلند پارک، میشیگان، به نقطه ای رسید که می توانست هر ۲۴ ثانیه یک مدل T تولید کند. این دستاورد نه تنها بهره وری را افزایش داد، بلکه استانداردهای جدیدی را در صنعت تولید تعیین کرد.

یکی دیگر از اقدامات انقلابی فورد، افزایش دستمزد کارگران به ۵ دلار در روز بود که تقریباً دو برابر بیشتر از دستمزد رایج در آن زمان بود. او همچنین ساعت کاری را از ۹ ساعت به ۸ ساعت کاهش داد تا کارخانه بتواند در سه شیفت کار کند. این اقدامات نه تنها رفاه کارگران را بهبود بخشید، بلکه وفاداری و بهره وری آن ها را نیز افزایش داد. فورد با این سیاست ها نشان داد که بهبود شرایط کارگران می تواند به نفع شرکت نیز باشد.

مدل T به سرعت به محبوبیت زیادی دست یافت و تا سال ۱۹۱۸، نیمی از خودروهای ایالات متحده را تشکیل می داد. فورد در مورد رنگ این خودرو گفته بود: «هر مشتری می تواند خودروی خود را به هر رنگی که می خواهد سفارش دهد، به شرطی که سیاه باشد.» این جمله نشان دهنده ی تمرکز فورد بر سادگی و کارایی بود. مدل T نه تنها یک خودرو بود، بلکه نمادی از پیشرفت صنعتی و دسترسی عموم مردم به فناوری های نوین محسوب می شد.

مدل A و موتور V8

پس از موفقیت چشمگیر مدل T، هنری فورد به دنبال نوآوری های بیشتر بود. در سال ۱۹۲۷، تولید مدل T متوقف شد و فورد به سرعت روی طراحی مدل جدیدی به نام مدل A متمرکز شد. این خودرو با طراحی مدرن تر و امکانات پیشرفته تر، جایگزین مناسبی برای مدل T بود و توانست توجه مشتریان را به خود جلب کند.

مدل A در دسامبر ۱۹۲۷ معرفی شد و تا پایان تولید آن در سال ۱۹۳۱، بیش از ۴ میلیون دستگاه از این خودرو به فروش رسید. این مدل با موتور چهار سیلندر و طراحی بدنه ای جذاب، گزینه ای محبوب برای خانواده ها بود. فورد در طراحی مدل A بیشتر بر روی موتور، شاسی و سایر اجزای مکانیکی تمرکز کرد، در حالی که طراحی بدنه به پسرش، ادسل فورد، سپرده شد. این همکاری بین پدر و پسر نتیجه ی بسیار موفقیت آمیزی داشت.

در سال ۱۹۳۲، فورد بار دیگر صنعت خودروسازی را شگفت زده کرد با معرفی موتور V8. این موتور هشت سیلندر که به عنوان اولین موتور V8 کم قیمت شناخته می شد، انقلابی در صنعت خودروسازی ایجاد کرد. موتور V8 فورد با قدرت و قابلیت اطمینان بالا، به سرعت به یک موتور محبوب تبدیل شد و برای بیش از ۲۰ سال در خودروهای فورد استفاده گردید. این موتور نه تنها در خودروهای معمولی، بلکه در خودروهای اسپرت و کلاسیک نیز مورد استفاده قرار گرفت و به نمادی از قدرت و نوآوری تبدیل شد.

فورد علاوه بر خودرو، در زمینه ی هواپیماهای مسافربری نیز نوآوری هایی داشت. فورد تری موتور، معروف به «غاز فلزی»، یکی از اولین هواپیماهای مسافربری تمام فلزی بود که در اواخر دهه ۱۹۲۰ و اوایل دهه ۱۹۳۰ مورد استفاده قرار گرفت. این هواپیما با ظرفیت ۱۵ مسافر، نیازهای اولیه خطوط هوایی را برآورده می کرد و تا زمانی که هواپیماهای بزرگ تر و سریع تر مانند بوئینگ و داگلاس وارد بازار شدند، محبوبیت زیادی داشت.

فورد با معرفی مدل A و موتور V8، نه تنها جایگاه خود را در صنعت خودروسازی تثبیت کرد، بلکه استانداردهای جدیدی را برای طراحی و عملکرد خودروها تعیین نمود. این نوآوری ها نشان دهنده ی تعهد فورد به پیشرفت فناوری و پاسخگویی به نیازهای مشتریان بود.

پروژه های جانبی و نوآوری ها

هنری فورد، علاوه بر موفقیت هایش در صنعت خودروسازی، در زمینه های دیگر نیز نوآوری های قابل توجهی داشت. او فردی کنجکاو و خلاق بود که همیشه به دنبال فرصت های جدید برای بهبود زندگی مردم و پیشرفت فناوری بود. یکی از مهم ترین پروژه های جانبی او، توسعه تراکتور فوردسون بود که به کشاورزان کمک می کرد تا کارهای خود را با سرعت و دقت بیشتری انجام دهند.

فوردسون در سال ۱۹۰۶ شروع به توسعه شد و اولین نمونه های آن در سال ۱۹۱۶ ساخته شدند. این تراکتورها در طول جنگ جهانی اول به طور گسترده در سراسر جهان استفاده شدند و تا سال ۱۹۲۸ در ایالات متحده تولید می شدند. پس از آن، تولید فوردسون به کارخانه های فورد در کورک، ایرلند، و داگنهام، انگلستان، منتقل شد و تا پایان جنگ جهانی دوم ادامه یافت.

فورد همچنین در زمینه ی ساخت کشتی های جنگی نیز فعالیت داشت. در طول جنگ جهانی اول، او کشتی ای به نام «عقاب» طراحی کرد که برای شکار زیردریایی ها استفاده می شد. این کشتی ها مجهز به دستگاه های پیشرفته تشخیص زیردریایی بودند و تا سال ۱۹۱۹، ۶۰ عدد از آن ها وارد خدمت شدند. با این حال، هزینه های توسعه این پروژه بسیار بیشتر از حد انتظار بود و فورد مجبور شد کانال هایی را در نزدیکی کارخانه های خود حفر کند تا بتواند کشتی ها را آزمایش و حمل کند.

فورد در زمینه ی انرژی نیز نوآوری هایی داشت. او بیش از ۳۰ نیروگاه برق آبی ساخت که شامل دو نیروگاه بزرگ برای دولت ایالات متحده در رودخانه های هادسون و می سی سی پی بود. این پروژه ها نه تنها به تأمین انرژی کمک می کردند، بلکه نشان دهنده ی علاقه فورد به استفاده از منابع انرژی پایدار بودند.

یکی دیگر از پروژه های جالب فورد، «فورد استیتس» بود. او در این پروژه، املاک و زمین های مختلف را خریداری می کرد و آن ها را برای اهداف مختلف بازسازی می نمود. به عنوان مثال، او در سال ۱۹۳۱، عمارت قرن هجدهمی بورهام هاوس در انگلستان را خرید و آن را به یک مؤسسه مهندسی کشاورزی تبدیل کرد. این مؤسسه به آموزش مردان و زنان در زمینه فناوری های جدید کشاورزی اختصاص داشت.

فورد همچنین در زمینه ی کشاورزی مشارکتی نیز فعالیت داشت. او در چندین منطقه روستایی در ایالات متحده و بریتانیا، مزارع مشارکتی ایجاد کرد که در آن ها مردم در خانه های کوچک زندگی می کردند و به کشت محصولات و پرورش حیوانات می پرداختند. این پروژه ها نشان دهنده ی علاقه فورد به بهبود شرایط زندگی روستاییان و ترویج کشاورزی مدرن بودند.

هنری فورد با این پروژه های جانبی و نوآوری ها، نه تنها در صنعت خودروسازی، بلکه در زمینه های مختلف دیگر نیز تأثیرگذار بود. او ثابت کرد که خلاقیت و تعهد به پیشرفت می تواند زندگی مردم را در سراسر جهان بهبود بخشد.

زندگی شخصی و مرگ

هنری فورد، با وجود موفقیت های چشمگیرش در صنعت و کسب وکار، زندگی شخصی پر فراز و نشیبی داشت. او در ۳۰ ژوئیه ۱۸۶۳ در دیربورن، میشیگان، به دنیا آمد و در خانواده ای کشاورز بزرگ شد. فورد در سال ۱۸۸۸ با کلارا جین برایانت ازدواج کرد و این دو تنها یک فرزند به نام ادسل برایانت فورد داشتند که در سال ۱۸۹۳ به دنیا آمد. ادسل بعدها به عنوان رئیس شرکت فورد موتور فعالیت کرد و نقش مهمی در توسعه این شرکت ایفا نمود.

فورد در طول زندگی خود با چالش های زیادی روبرو بود. او در سال ۱۹۴۳، زمانی که پسرش ادسل بر اثر سرطان درگذشت، ضربه ی بزرگی خورد. پس از مرگ ادسل، فورد که در آن زمان نزدیک به ۸۰ سال داشت، تصمیم گرفت دوباره ریاست شرکت فورد موتور را بر عهده بگیرد. با این حال، سلامت جسمی و روانی او در این سال ها به شدت تحت تأثیر قرار گرفته بود و برخی از تصمیماتش باعث کاهش سودآوری شرکت شد.

در سپتامبر ۱۹۴۵، فورد به دلیل مشکلات سلامتی از سمت خود استعفا داد و ریاست شرکت را به نوه اش، هنری فورد دوم، سپرد. او در ۷ آوریل ۱۹۴۷ در سن ۸۳ سالگی بر اثر خونریزی مغزی در املاک شخصی خود، فیر لین، در دیربورن درگذشت. مرگ فورد پایان یک فصل مهم در تاریخ صنعت خودروسازی بود.

مراسم تشییع فورد با حضور هزاران نفر برگزار شد و بیش از ۵۰۰۰ نفر در هر ساعت از تابوت او دیدن کردند. مراسم رسمی در کلیسای جامع سنت پل در دیترویت برگزار شد و پس از آن، فورد در گورستان فورد در دیترویت به خاک سپرده شد. مرگ او نه تنها برای خانواده اش، بلکه برای کل صنعت خودروسازی و جامعه آمریکا ضایعه ای بزرگ بود.

هنری فورد با وجود چالش ها و جنجال های زندگی شخصی اش، میراثی ماندگار از خود به جای گذاشت. او نه تنها صنعت خودروسازی را متحول کرد، بلکه استانداردهای جدیدی برای تولید انبوه و بهبود شرایط کارگران تعیین نمود. زندگی و مرگ فورد نشان دهنده ی تأثیر عمیق یک فرد بر جامعه و صنعت است.

میراث و تأثیرات اجتماعی

هنری فورد نه تنها به عنوان یک صنعتگر و مخترع، بلکه به عنوان یک چهره ی تأثیرگذار در تاریخ آمریکا و جهان شناخته می شود. او با ابداع خط تولید انبوه و تولید خودروی مدل T، نه تنها صنعت خودروسازی را متحول کرد، بلکه تأثیرات عمیقی بر جامعه و اقتصاد گذاشت. فورد با ساخت خودرویی مقرون به صرفه، امکان دسترسی عموم مردم به خودرو را فراهم کرد و این امر به تغییر الگوهای زندگی شهری و رشد حومه نشینی منجر شد.

یکی از مهم ترین تأثیرات فورد، ایجاد سیستم تولید انبوه بود که به استانداردی جهانی در صنعت تبدیل شد. این روش نه تنها هزینه های تولید را کاهش داد، بلکه سرعت تولید را به شدت افزایش داد و امکان تولید محصولات با کیفیت و قیمت مناسب را فراهم کرد. این نوآوری به سایر صنایع نیز راه یافت و باعث پیشرفت فناوری و بهبود زندگی مردم در سراسر جهان شد.

فورد همچنین با افزایش دستمزد کارگران به ۵ دلار در روز و کاهش ساعت کاری، استانداردهای جدیدی در روابط کارگری ایجاد کرد. این اقدامات نه تنها به بهبود شرایط زندگی کارگران کمک کرد، بلکه وفاداری و بهره وری آن ها را نیز افزایش داد. فورد ثابت کرد که بهبود شرایط کارگران می تواند به نفع شرکت ها نیز باشد و این رویکرد به الگویی برای سایر صنایع تبدیل شد.

فورد با تولید خودروی مدل T، نه تنها تحولی در صنعت ایجاد کرد، بلکه تأثیرات اجتماعی و فرهنگی گسترده ای نیز به همراه داشت. خودرو به نمادی از آزادی و تحرک تبدیل شد و امکان سفر و کشف مکان های جدید را برای مردم فراهم کرد. این امر به رشد گردشگری، توسعه جاده ها و ایجاد زیرساخت های حمل ونقل کمک کرد و به شکل گیری سبک زندگی مدرن آمریکایی منجر شد.

با این حال، میراث فورد بدون چالش نبود. او به دلیل دیدگاه های ضد یهودی اش مورد انتقاد قرار گرفت. فورد در سال ۱۹۱۸ روزنامه ای به نام «دیربورن ایندپندنت» خریداری کرد و در آن مقالات ضد یهودی منتشر کرد. این مقالات در آلمان نیز منتشر شدند و مورد تحسین رهبران نازی قرار گرفتند. اگرچه فورد بعدها از این مواضع فاصله گرفت، اما این بخشی از میراث او است که همچنان مورد بحث و انتقاد قرار می گیرد.

از سوی دیگر، فورد به عنوان یکی از اولین شرکت هایی که کارگران سیاه پوست، زنان و افراد دارای معلولیت را استخدام می کرد، شناخته می شود. این اقدامات نشان دهنده ی تعهد او به برابری و فرصت های شغلی برای همه بود. فورد با این کارها، نه تنها به بهبود شرایط کارگران کمک کرد، بلکه الگویی برای سایر شرکت ها ایجاد نمود.

هنری فورد با میراثی ماندگار، نه تنها صنعت خودروسازی، بلکه جامعه و اقتصاد جهانی را تحت تأثیر قرار داد. او ثابت کرد که نوآوری و تعهد به پیشرفت می تواند زندگی مردم را در سراسر جهان بهبود بخشد و الهام بخش نسل های آینده باشد.

جنجال ها و انتقادات

هنری فورد، با وجود دستاوردهای بزرگش در صنعت و جامعه، با جنجال ها و انتقادات زیادی نیز روبرو بود. یکی از بحث برانگیزترین جنبه های زندگی او، دیدگاه های ضد یهودی اش بود که باعث شد بخشی از میراث او تحت تأثیر قرار گیرد. فورد در سال ۱۹۱۸ روزنامه ای به نام «دیربورن ایندپندنت» خریداری کرد و در آن مقالاتی با محتوای ضد یهودی منتشر کرد. این مقالات به سرعت مورد توجه قرار گرفتند و حتی در آلمان نیز منتشر شدند.

این مقالات مورد تحسین برخی رهبران نازی، از جمله هاینریش هیملر، قرار گرفتند. هیملر فورد را به عنوان «یکی از ارزشمندترین، مهم ترین و باهوش ترین مبارزان» توصیف کرد. این موضوع باعث شد فورد به عنوان یک چهره ی بحث برانگیز در تاریخ شناخته شود. اگرچه او بعدها از این مواضع فاصله گرفت و حتی در سال ۱۹۲۷ از جامعه یهودیان عذرخواهی کرد، اما این بخشی از میراث او است که همچنان مورد انتقاد قرار می گیرد.

فورد همچنین به دلیل مدیریت شخصی و تصمیمات بحث برانگیزش در شرکت فورد موتور مورد انتقاد قرار گرفت. پس از مرگ پسرش ادسل در سال ۱۹۴۳، فورد که در آن زمان نزدیک به ۸۰ سال داشت، دوباره ریاست شرکت را بر عهده گرفت. با این حال، سلامت جسمی و روانی او در این سال ها به شدت تحت تأثیر قرار گرفته بود و برخی از تصمیماتش باعث کاهش سودآوری شرکت شد. در دوران ریاست او، شرکت فورد موتور ماهانه بیش از ۱۰ میلیون دلار ضرر کرد که معادل حدود ۱۵۰ میلیون دلار امروزی است.

با این حال، فورد در برخی زمینه ها نیز پیشگام بود. او یکی از اولین شرکت هایی بود که کارگران سیاه پوست، زنان و افراد دارای معلولیت را استخدام می کرد. این اقدامات نشان دهنده ی تعهد او به برابری و فرصت های شغلی برای همه بود. فورد با این کارها، نه تنها به بهبود شرایط کارگران کمک کرد، بلکه الگویی برای سایر شرکت ها ایجاد نمود.

هنری فورد با وجود جنجال ها و انتقادات، میراثی ماندگار از خود به جای گذاشت. او ثابت کرد که نوآوری و تعهد به پیشرفت می تواند زندگی مردم را در سراسر جهان بهبود بخشد. با این حال، بخش هایی از زندگی او نیز یادآور این است که حتی بزرگ ترین چهره های تاریخ نیز می توانند اشتباه کنند و این اشتباهات می توانند تأثیرات بلندمدتی بر جای بگذارند.