تعریف ازدواج از منظر جامعه‌شناسان

جامعه شناسان ازدواج را به عنوان اتحادی اجتماعی تعریف می کنند که شامل دو یا چند فرد است و به عنوان یک توافق پایدار و دائمی در نظر گرفته می شود که معمولاً حداقل به طرز جزئی بر اساس یک پیوند جنسی استوار است.

• جامعه شناسان ازدواج را یک پدیده فرهنگی جهانی می دانند؛ زیرا در هر جامعه ای به نوعی وجود دارد.
• ازدواج وظایف اجتماعی مهمی را ایفا می کند و نورم های اجتماعی به طور معمول نقش هر یک از همسران را در ازدواج تعیین می کنند.

بررسی کلی

بسته به جامعه، ازدواج ممکن است نیاز به تأیید دینی یا مدنی داشته باشد، با این حال برخی از couples ممکن است با زندگی مشترک برای مدتی به عنوان متأهل شناخته شوند (ازدواج بر اساس قانون عمومی). اگرچه مراسم، قوانین و نقش های ازدواج از یک جامعه به جامعه دیگر متفاوت است، اما ازدواج به عنوان یک پدیده فرهنگی جهانی در نظر گرفته می شود، یعنی این که یک نهاد اجتماعی در تمام فرهنگ ها است.

ازدواج چندین عملکرد دارد. در اکثر جوامع، ازدواج به طور اجتماعی هویت کودکان را با تعریف روابط خویشاوندی به مادر، پدر و بستگان گسترده روشن می کند. ازدواج همچنین رفتار جنسی را تنظیم می کند و مالکیت، اعتبار و قدرت را منتقل، حفظ و تقویت می نماید. مهم تر از همه، ازدواج مبنای نهاد خانواده است.

ویژگی های اجتماعی ازدواج

در اکثر جوامع، ازدواج به عنوان یک قرارداد و رابطه اجتماعی و قانونی دائمی بین دو نفر در نظر گرفته می شود که بر اساس حقوق و تعهدات متقابل میان همسران است. ازدواج معمولاً بر پایه یک رابطه عاشقانه است، اما معمولاً به یک رابطه جنسی بین دو نفر اشاره دارد. با این حال، ازدواج به سادگی بین شرکای ازدواج وجود ندارد، بلکه به عنوان یک نهاد اجتماعی در زمینه های قانونی، اقتصادی، اجتماعی و معنوی یا مذهبی قوام یافته است. زیرا ازدواج به وسیله قانون و نهادهای مذهبی شناسایی می شود و شامل روابط اقتصادی بین همسران است، بنابراین انحلال ازدواج (ابطال یا طلاق) باید به تاسیسی در این زمینه ها منجر شود.

به طور معمول، نهاد ازدواج با یک دوره جستجوی شریک آغاز می شود که به دعوت به ازدواج منتهی می شود. این بعد از آن مراسم ازدواج است که در آن حقوق و مسئولیت های متقابل ممکن است به طور خاص بیان و توافق شود. در بسیاری از مکان ها، دولت یا یک مقام مذهبی باید ازدواج را تأیید کند تا به عنوان قانونی و مشروع در نظر گرفته شود.

در بسیاری از جوامع، از جمله جهان غرب و ایالات متحده، ازدواج به طور فراگیر به عنوان مبنای خانواده و بنیاد آن در نظر گرفته می شود. به همین دلیل، ازدواج معمولاً به طور اجتماعی با انتظارات فوری از زوج برای تولید فرزند پاسخ داده می شود و به همین دلیل، کودکانی که خارج از ازدواج به دنیا می آیند گاهی با برچسب نامشروعی شناخته می شوند.

عملکردهای اجتماعی ازدواج

ازدواج چندین عملکرد اجتماعی دارد که در جوامع و فرهنگ هایی که در آن ازدواج انجام می شود، مهم هستند. به طور معمول، ازدواج نقش هایی را که همسران در زندگی یکدیگر، خانواده و جامعه ایفا می کنند، تعیین می کند. معمولاً این نقش ها شامل تقسیم کار بین همسران است؛ هر یک مسئولیت کارهای مختلفی را که در خانواده لازم است بر عهده دارد.

جامعه شناس آمریکایی تالت پارسونز در این زمینه مطالبی نوشته و نظریه ای درباره نقش ها در یک ازدواج و خانواده ارائه کرده است. در این نظریه، همسران یا مادران نقش احساسی و مراقبت کننده را بر عهده دارند و نیازهای اجتماعی و عاطفی افراد خانواده را تأمین می کنند، در حالی که شوهران یا پدران مسئولیت فعالیت اقتصادی و تأمین مالی خانواده را دارند. بر اساس این تفکر، ازدواج اغلب نقش تعیین کننده ای در وضعیت اجتماعی زوجین و همچنین ایجاد سلسله مراتب قدرت میان آنها دارد. جوامعی که در آن ها شوهر یا پدر بیش ترین قدرت را در ازدواج دارد، به عنوان پدرسالاری شناخته می شوند. به عکس، جوامع مادرسالار، آن دسته از جوامعی هستند که در آن ها همسران یا مادران بیش ترین قدرت را دارند.

ازدواج همچنین عملکرد اجتماعی تعیین نام های خانوادگی و نسل های خانوادگی را دارد. در ایالات متحده و بیشتر جهان غرب، نژاد پدری یک رویه رایج است که به معنی این است که نام خانوادگی از شوهر یا پدر پیروی می کند. با این حال، بسیاری از فرهنگ ها، از جمله برخی از کشورهای اروپایی و بسیاری از کشورهای آمریکای مرکزی و لاتین، از نژاد مادری پیروی می کنند. امروز، این امر رایج است که زوج های تازه ازدواج کرده یک نام خانوادگی دارای اثر متقابل ایجاد کنند که نسل هر دو طرف را حفظ کند و فرزندان نام خانوادگی هر دو والد را داشته باشند.

انواع مختلف ازدواج

در جهان غرب، ازدواج تک همسری میان دو شریک، رایج ترین نوع ازدواج است. سایر اشکال ازدواج که در سطح جهان رایج است شامل چندهمسری (ازدواج با بیش از دو همسر)، چندمردی (ازدواج یک زن با بیش از یک شوهر) و چندزنی (ازدواج یک شوهر با بیش از یک همسر؛ در استفاده رایج، چندهمسری غالباً به اشتباه به چندزنی اشاره دارد). به این ترتیب، قوانین ازدواج، تقسیم کار در درون ازدواج و آنچه که نقش های شوهران، همسران و همسران را تشکیل می دهد، معمولاً دستخوش تغییر است و اغلب توسط شرکای داخل ازدواج مذاکره می شود، نه بر اساس سنت های ثابت.

گسترش حق ازدواج

به مرور زمان، نهاد ازدواج گسترش یافته و افراد بیشتری حق ازدواج پیدا کرده اند. ازدواج همجنس گرایان به طور فزاینده ای رایج شده و در بسیاری از مکان ها، از جمله ایالات متحده، به تصویب قانون و گروه های مذهبی رسیده است. در ایالات متحده، تصمیم دیوان عالی کشور در سال 2015 در پرونده اوبرگفیل علیه هاجس، قوانین منع ازدواج همجنس گرایان را لغو کرد. برخی معتقدند که این تغییر در عمل، قانون، هنجارهای فرهنگی و انتظارات از آنچه یک ازدواج است و کسانی که می توانند در آن شرکت کنند، منعکس کننده ی این نکته است که ازدواج یک ساخت اجتماعی است.

به روزرسانی شده توسط نیکی لیزا کول، دکترا.