حیوانات چه ویژگی‌هایی دارند؟ | ۸ ویژگی اصلی حیوانات

حیوانات چه ویژگی هایی دارند؟ این سؤال به نظر ساده می آید، اما پاسخ آن نیاز به درک برخی از ویژگی های خاص موجودات زنده دارد، مانند چندسلولی بودن، هتروتروفی، تحرک و دیگر واژه هایی که زیست شناسان استفاده می کنند. در ادامه، به بررسی ویژگی های اساسی می پردازیم که همه (یا حداقل اکثر) حیوانات از جمله حلزون ها، زبراها، منگوها و انیمون های دریایی دارند: چندسلولی بودن، ساختار سلولی یوکاریوتی، بافت های تخصصی، تولید مثل جنسی، مرحله بلستولا در توسعه، تحرک، هتروتروفی و داشتن سیستم عصبی پیشرفته.

چندسلولی بودن

اگر بخواهید یک حیوان را از موجودات تک سلولی مانند پارامسیوم یا آمیب تشخیص دهید، کار سختی نیست: حیوانات، به طور تعریف شده، موجودات چندسلولی هستند، هرچند تعداد سلول های آنها در گونه های مختلف بسیار متفاوت است. با این حال، به یاد داشته باشید که حیوانات تنها موجودات چندسلولی نیستند؛ گیاهان، قارچ ها و حتی برخی از گونه های جلبک نیز این ویژگی را دارند.

ساختار سلولی یوکاریوتی

تفکیک بین سلول های پروکاریوتی و یوکاریوتی احتمالاً مهم ترین تفکیک در تاریخ حیات است. موجودات پروکاریوتی فاقد هسته های محصور شده در غشاء و دیگر اندامک ها هستند و به طور انحصاری تک سلولی هستند؛ برای مثال، همه باکتری ها پروکاریوت هستند. در مقابل، سلول های یوکاریوتی دارای هسته های مشخص و اندامک های داخلی هستند و می توانند گروه های چندسلولی تشکیل دهند.

بافت های تخصصی

یکی از چیزهای قابل توجه در مورد حیوانات این است که سلول های آنها چقدر تخصصی هستند. هنگامی که این موجودات توسعه می یابند، آنچه به نظر می رسد "سلول های بنیادی" است به چهار دسته بیولوژیکی گسترده تقسیم می شود: بافت های عصبی، بافت های پیوندی، بافت های عضلانی و بافت های اپیتلیال.

تولید مثل جنسی

اکثر حیوانات در تولید مثل جنسی شرکت می کنند: دو فرد به نوعی رابطه جنسی برقرار می کنند، اطلاعات ژنتیکی خود را ترکیب می کنند و نسل هایی با DNA هردو والد تولید می کنند. مزایای تولید مثل جنسی بسیار زیاد است: این قابلیت به حیوانات این امکان را می دهد که به سرعت به اکوسیستم های جدید سازگار شوند و از موجودات غیرجنسی پیشی بگیرند.

مرحله بلستولا در توسعه

این موضوع کمی پیچیده است، پس توجه کنید. زمانی که اسپرم یک مرد به تخمک یک زن برخورد می کند، نتیجه یک سلول منفرد به نام زیگوت است؛ پس از اینکه زیگوت چندین بار تقسیم می شود، به نام موریولا شناخته می شود. تنها حیوانات حقیقی مرحله بعدی را تجربه می کنند: شکل گیری بلاستولا، که یک کره توخالی از چندین سلول است که یک حفره مایع داخلی را احاطه کرده است. تنها زمانی که سلول ها در یک بلاستولا محصور شوند، می توانند شروع به تمایز به انواع مختلف بافت ها کنند.

حرکت (توانایی حرکت)

ماهی ها شنا می کنند، پرندگان پرواز می کنند، گرگ ها می دوند، حلزون ها لغز می خورند و مارها به آرامی حرکت می کنند. تمام حیوانات در یک مرحله از چرخه زندگی خود قادر به حرکت هستند، یک نوآوری تکاملی که به این موجودات اجازه می دهد به راحتی به نیش های اکولوژیکی جدید برسند، شکار را دنبال کنند و از شکارچیان فرار کنند. حرکت یکی از ویژگی های کلیدی است که حیوانات را از گیاهان و قارچ ها متمایز می کند.

هتروتروفی (توانایی ورود به غذا)

تمام موجودات زنده به کربن آلی برای پشتیبانی از فرآیندهای پایه زندگی، از جمله رشد، توسعه و تولید مثل نیاز دارند. دو راه برای به دست آوردن کربن وجود دارد: از محیط زیست (به شکل دی اکسید کربن، گازی که به راحتی در جو موجود است) یا از طریق تغذیه از سایر موجودات غنی از کربن. موجودات زنده ای که کربن را از محیط به دست می آورند، مانند گیاهان، به عنوان اتوتروف شناخته می شوند و موجوداتی که کربن را با بلعیدن سایر موجودات زنده به دست می آورند، مانند حیوانات، به عنوان هتروتروف شناخته می شوند.

سیستم های عصبی پیشرفته

آیا تا به حال بوش مگنولیا را با چشمانش یا قارچی حرف زن دیده اید؟ از تمام موجودات روی زمین، تنها پستانداران به اندازه کافی پیشرفته هستند تا احساسات بینایی، شنوایی، چشایی و لامسه را داشته باشند. این حس ها حداقل یک سیستم عصبی ابتدایی را شامل می شوند و در پیشرفته ترین حیوانات، مغزهای کاملاً توسعه یافته وجود دارند که شاید یکی از ویژگی های کلیدی متمایزکننده حیوانات از بقیه طبیعت باشد.