سفر لوئیس و کلارک: اکتشاف حماسی غرب آمریکا و دستاوردهای آن
در بهار سال ۱۸۰۴، مری‌وتر لوئیس و ویلیام کلارک، رهبری گروه اکتشافی خود موسوم به "سپاه اکتشاف" را بر عهده گرفتند. این گروه از سنت لوئیس، ایالت میزوری، به سمت غرب رهسپار شد تا سرزمین‌های جدیدی را که در جریان خرید لوئیزیانا به ایالات متحده اضافه شده بود، اکتشاف و مستندسازی کند.
این سفر پرماجرا، با وجود خطرات فراوان، تنها یک تلفات داشت. گروه توانست به اقیانوس آرام در نزدیکی پورتلند برسد و در نهایت، در ۲۳ سپتامبر ۱۸۰۶، به سنت لوئیس بازگردد. این سفر، نقطه عطفی در تاریخ اکتشاف و شناخت غرب ایالات متحده به شمار می‌رود و دستاوردهای علمی و جغرافیایی فراوانی را به همراه داشت.
خرید لوئیزیانا: دروازه‌ای به سوی غرب
در آوریل سال ۱۸۰۳، ایالات متحده به ریاست جمهوری توماس جفرسون، معامله‌ای تاریخی با فرانسه انجام داد و مساحتی بالغ بر ۸۲۸,۰۰۰ مایل مربع (۲,۱۴۴,۵۱۰ کیلومتر مربع) را از این کشور خریداری کرد. این معامله که به "خرید لوئیزیانا" مشهور است، وسعت خاک ایالات متحده را به طور چشمگیری افزایش داد.
سرزمین‌های خریداری شده در غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی واقع شده بودند، اما به دلیل ناشناخته بودن و عدم اکتشاف، اطلاعات دقیقی از آن‌ها در دست نبود. به همین دلیل، رئیس جمهور جفرسون پس از خرید این سرزمین‌ها، از کنگره درخواست کرد تا مبلغ ۲۵۰۰ دلار را برای سازماندهی یک اکتشاف به غرب اختصاص دهد. این سفر اکتشافی، که بعدها با نام سفر لوئیس و کلارک شناخته شد، نقش بسزایی در شناخت و بهره‌برداری از منابع این منطقه ایفا کرد.
اهداف سفر اکتشافی لوئیس و کلارک
پس از تصویب بودجه توسط کنگره، رئیس جمهور جفرسون، کاپیتان مری‌وتر لوئیس را به عنوان رهبر سفر اکتشافی انتخاب کرد. لوئیس به دلیل آشنایی نسبی با غرب و تجربه نظامی‌اش برگزیده شد. او پس از انجام تمهیدات اولیه، ویلیام کلارک، دیگر افسر ارتش را به عنوان دستیار و هم‌رزم خود انتخاب کرد.
اهداف این سفر اکتشافی، به شرحی که رئیس جمهور جفرسون ارائه کرده بود، عبارت بودند از: مطالعه قبایل بومی ساکن در منطقه، بررسی گیاهان، جانوران، زمین‌شناسی و توپوگرافی منطقه. این سفر همچنین جنبه دیپلماتیک داشت و هدف آن، انتقال قدرت بر سرزمین‌ها و مردمان بومی از فرانسه و اسپانیا به ایالات متحده بود. علاوه بر این، جفرسون امیدوار بود که این سفر بتواند مسیر آبی مستقیمی به ساحل غربی و اقیانوس آرام بیابد تا گسترش نفوذ و تجارت در غرب در سال‌های آتی آسان‌تر شود.
آغاز سفر و چالش‌های پیش رو
سفر اکتشافی لوئیس و کلارک رسماً در ۱۴ مه ۱۸۰۴ آغاز شد. در این روز، آن‌ها و ۳۳ نفر دیگر از اعضای سپاه اکتشاف، اردوگاه خود در نزدیکی سنت لوئیس، میزوری را ترک کردند. نخستین بخش از مسیر اکتشاف در امتداد رودخانه میزوری طی شد و طی آن، آن‌ها از مکان‌هایی مانند کانزاس سیتی کنونی در میزوری و اوماها در نبراسکا عبور کردند.
در ۲۰ اوت ۱۸۰۴، سپاه اکتشاف نخستین و تنها تلفات خود را تجربه کرد. گروهبان چارلز فلوید بر اثر آپاندیسیت درگذشت. او نخستین سرباز آمریکایی بود که در غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی جان خود را از دست داد. اندکی پس از مرگ فلوید، سپاه به لبه دشت‌های بزرگ رسید و گونه‌های مختلف جانوری و گیاهی را مشاهده کرد که بیشتر آن‌ها برایشان تازگی داشت. آن‌ها همچنین با نخستین قبیله Sioux، به نام Yankton Sioux، در یک برخورد صلح‌آمیز ملاقات کردند.
دیدار بعدی سپاه با Sioux، اما به این آرامی نبود. در سپتامبر ۱۸۰۴، سپاه با Teton Sioux در غرب دورتر ملاقات کرد. در طی این برخورد، یکی از روسای قبیله خواستار تحویل یک قایق از سوی سپاه شد تا اجازه عبور به آن‌ها داده شود. با امتناع سپاه، Teton Sioux به خشونت تهدید کرد و سپاه برای جنگ آماده شد. با این حال، پیش از آغاز درگیری جدی، هر دو طرف عقب‌نشینی کردند.
نخستین گزارش به رئیس جمهور
سپاه اکتشاف به طور موفقیت‌آمیزی به مسیر خود در بالادست رودخانه ادامه داد تا اینکه در زمستان، در دسامبر ۱۸۰۴، در روستاهای قبیله Mandan توقف کرد. لوئیس و کلارک در طول زمستان‌گذرانی، سپاه را به ساخت Fort Mandan در نزدیکی واشبرن کنونی، داکوتای شمالی، واداشتند. آن‌ها تا آوریل ۱۸۰۵ در آنجا ماندند.
در این مدت، لوئیس و کلارک نخستین گزارش خود را برای رئیس جمهور جفرسون نوشتند. در این گزارش، آن‌ها ۱۰۸ گونه گیاهی و ۶۸ نوع ماده معدنی را ثبت کردند. هنگام ترک Fort Mandan، لوئیس و کلارک این گزارش را به همراه تعدادی از اعضای سفر اکتشافی و نقشه‌ای از ایالات متحده که توسط کلارک ترسیم شده بود، به سنت لوئیس بازگرداندند.
تقسیم قوا و گذر از خط الراس قاره‌ای
پس از آن، سپاه اکتشاف در امتداد رودخانه میزوری به راه خود ادامه داد تا اینکه در اواخر ماه مه ۱۸۰۵ به دوراهی رسید و مجبور شد برای یافتن مسیر اصلی رودخانه میزوری، نیروهای خود را تقسیم کند. سرانجام، آن‌ها مسیر درست را پیدا کردند و در ماه ژوئن، دوباره متحد شده و از سرچشمه‌های رودخانه عبور کردند.
اندکی پس از آن، سپاه به خط الراس قاره‌ای (Continental Divide) رسید و در ۲۶ اوت ۱۸۰۵، مجبور شد سفر خود را با اسب از طریق گذرگاه Lemhi در مرز مونتانا و آیداهو ادامه دهد. این گذرگاه، نقطه حساسی در مسیر اکتشاف بود و عبور از آن، نیازمند تلاش و برنامه‌ریزی دقیق بود.
رسیدن به پورتلند و اقیانوس آرام
پس از عبور از خط‌الراس قاره‌ای، سپاه اکتشاف بار دیگر سفر خود را با قایق‌های کانو در رودخانه‌های Clearwater (در شمال آیداهو)، Snake و در نهایت Columbia به سمت کوه‌های راکی ادامه داد تا به پورتلند کنونی در ایالت اورگان رسید.
سرانجام، در دسامبر ۱۸۰۵، سپاه به اقیانوس آرام دست یافت و Fort Clatsop را در سمت جنوبی رودخانه کلمبیا بنا کرد تا زمستان را در آنجا سپری کند. در طول اقامت خود در این قلعه، مردان به اکتشاف منطقه پرداختند، به شکار گوزن و سایر حیوانات وحشی رفتند، با قبایل بومی آمریکایی ملاقات کردند و خود را برای سفر بازگشت به خانه آماده کردند. این نقطه، پایان مسیر دشوار و پرماجرای سفر لوئیس و کلارک بود.
بازگشت به سنت لوئیس
در ۲۳ مارس ۱۸۰۶، لوئیس و کلارک به همراه بقیه اعضای سپاه اکتشاف، Fort Clatsop را ترک کرده و سفر بازگشت خود به سنت لوئیس را آغاز کردند. پس از رسیدن به خط‌الراس قاره‌ای در ماه ژوئیه، سپاه برای مدت کوتاهی از هم جدا شد تا لوئیس بتواند رودخانه Marias، یکی از شاخه‌های رودخانه میزوری را مورد بررسی قرار دهد.
آن‌ها سپس در ۱۱ اوت در محل تلاقی رودخانه‌های Yellowstone و میزوری دوباره به هم پیوستند و در ۲۳ سپتامبر ۱۸۰۶ به سنت لوئیس بازگشتند. به این ترتیب، سفر اکتشافی لوئیس و کلارک پس از دو سال و چهار ماه، با موفقیت به پایان رسید.
دستاوردهای سفر اکتشافی لوئیس و کلارک
اگرچه لوئیس و کلارک موفق به یافتن یک مسیر آبی مستقیم از رودخانه می‌سی‌سی‌پی به اقیانوس آرام نشدند، اما سفر اکتشافی آن‌ها دانش فراوانی درباره سرزمین‌های تازه خریداری شده در غرب به ارمغان آورد.
به عنوان مثال، این سفر اکتشافی اطلاعات گسترده‌ای در مورد منابع طبیعی شمال غرب ارائه داد. لوئیس و کلارک توانستند بیش از ۱۰۰ گونه جانوری و بیش از ۱۷۰ گونه گیاهی را مستندسازی کنند. آن‌ها همچنین اطلاعاتی در مورد وسعت، مواد معدنی و زمین‌شناسی منطقه به دست آوردند.
علاوه بر این، این سفر اکتشافی روابطی را با بومیان آمریکایی در منطقه برقرار کرد که یکی از اهداف اصلی رئیس جمهور جفرسون بود. به غیر از درگیری با Teton Sioux، این روابط عمدتاً صلح‌آمیز بود و سپاه اکتشاف از قبایل مختلفی که ملاقات کردند، کمک‌های فراوانی در زمینه غذا و مسیریابی دریافت کرد.
از نظر دانش جغرافیایی، سفر اکتشافی لوئیس و کلارک اطلاعات گسترده‌ای در مورد توپوگرافی شمال غربی اقیانوس آرام ارائه داد و بیش از ۱۴۰ نقشه از منطقه تهیه کرد. این اطلاعات، پایه و اساس توسعه و شناخت این منطقه در سال‌های بعد شد.
