کشورهای واقع در خط استوا و اقلیم آن ها
اگرچه خط استوا به طول ۲۴،۹۰۱ مایل (۴۰،۰۷۵ کیلومتر) دور زمین را می پیماید، اما تنها از ۱۳ کشور عبور می کند. تنها دو کشور از این کشورها کنترل آب ها را در دست دارند و نه سرزمین ها.
خط استوا یک خط فرضی است که دور زمین را می چرخد و آن را به نیم کره شمالی و جنوبی تقسیم می کند. به همین دلیل، نقاط تلاقی هر مکانی با خط استوا، فاصله یکسانی از قطب های شمال و جنوب دارند.
ببینید زندگی برای کشورهای واقع در خط استوا چگونه است.
۱۳ کشور واقع در خط استوا
از ۱۳ کشوری که در خط استوا قرار دارند، هفت کشور در آفریقا قرار دارند که بیشترین تعداد در میان قاره هاست و سه کشور دیگر در آمریکای جنوبی واقع شده اند. کشورهای باقی مانده، کشورهای جزیره ای در اقیانوس های هند و اقیانوس آرام هستند.
کشورهایی که خط استوا از آن ها می گذرد عبارتند از:
- سائو تومه و پرنسیپ
- گابون
- جمهوری کنگو
- جمهوری دموکراتیک کنگو
- اوگاندا
- کنیا
- سومالی
- مالدیو
- اندونزی
- کیریباتی
- اکوادور
- کلمبیا
- برزیل
از این کشورها، ۱۱ کشور به طور مستقیم با خط استوا ارتباط دارند. با این حال، سرزمین های مالدیو و کیریباتی به خود خط استوا نمی رسند و در عوض، خط استوا از آب هایی که به این جزایر تعلق دارد می گذرد.
خط استوا به عنوان یک خط عرض جغرافیایی
خط استوا یکی از پنج خط عرض جغرافیایی است که به مردم کمک می کند تا در جهان جغرافیایی حرکت کنند. چهار خط دیگر شامل دایره قطب شمال، دایره قطب جنوب، خط گرایشی سرطان و خط گرایشی جدی هستند.
از آنجایی که زمین یک کره است، خط استوا—که خط میانه است—بسیار طولانی تر از هر یک از خطوط عرض جغرافیایی دیگر است. به همراه خطوط طولی که از قطب تا قطب می روند، خطوط عرض جغرافیایی به جغرافی دان ها و ناوبران این امکان را می دهد که هر مکان را بر روی کره زمین پیدا کنند.
صفحه خط استوا در زمان های اعتدال های مارس و سپتامبر از خورشید عبور می کند و به نظر می رسد در این زمان ها از خط استوایی آسمانی عبور می کند. افرادی که در خط استوا زندگی می کنند، تجربه می کنند که طلوع و غروب خورشید کوتاه ترین زمان ها را دارند، زیرا خورشید بیشتر سال به طور عمود بر خط استوا حرکت می کند و طول روزها تقریباً ثابت است.
در این مکان ها، نور روز تنها ۱۶ دقیقه طولانی تر از شب است (از آنجایی که کل زمان دیدن خورشید طی طلوع و غروب به عنوان روز حساب می شود.)
اقلیم استوایی
بیشتر کشورهایی که در خط استوا قرار دارند، در تمام طول سال دماهای گرمتری را نسبت به سایر نقاط دنیا تجربه می کنند، علی رغم ارتفاع مشابه. این موضوع به دلیل تابش تقریباً دائمی خورشید در طول سال بر خط استوا است.
کشورهایی که در خط استوا قرار دارند، تقریباً نیمی از جنگل های بارانی دنیا را شامل می شوند که تمرکز آن ها در کشورهای آفریقایی مانند کنگو، برزیل و اندونزی است، زیرا سطوح نور خورشید و بارش در این خط برای رشد گیاهان عالی است.
اگرچه ممکن است فرض کنید که شرایط گرم و استوایی در مکان های واقع در خطوط اصلی عرض جغرافیایی زمین طبیعی است، اما خط استوا به دلیل جغرافیا اقلیمی به طرز شگفت آوری متنوع ارائه می دهد.
برخی از مناطق واقع در خط استوا مسطح و مرطوب هستند، در حالی که دیگر مناطق مانند کوه های آندس کوهستانی و خشک هستند. حتی در کیوئین با ارتفاع ۵،۷۹۰ متر (تقریباً ۱۹،۰۰۰ فوت)، یک آتشفشان خاموش در اکوادور، برف و یخ در طول سال پیدا می شود. با وجود جغرافیا و موقعیت، در هیچ یک از کشورهای استوایی تغییرات دمایی زیادی در طول سال وجود ندارد.
با وجود دماهای ثابت، اغلب تفاوت های شدیدی در بارش و رطوبت در خط استوا وجود دارد، چرا که این موارد تحت تأثیر جریان های هوایی قرار دارند. در واقع، این مناطق به ندرت فصول واقعی را تجربه می کنند. در عوض، دوره هایی وجود دارد که به سادگی به عنوان دوره های مرطوب و دوره های خشک شناخته می شوند.
