چه کسی کامیون جاروی خیابانی را اختراع کرد؟ معرفی چارلز بروکس

شاید نام چارلز بروکس اهل نیوآرک، نیوجرسی را نشنیده باشید، اما می‌توان از او به خاطر اختراع کامیون‌های جاروی خیابانی که در تاریخ ۱۷ مارس ۱۸۹۶ به ثبت رساند، قدردانی کرد. او همچنین پانچ بلیطی را طراحی کرد که قطعات جدا شده (چادها) را جمع‌آوری می‌کرد و از پراکنده شدن آن‌ها جلوگیری می‌کرد. متاسفانه، اطلاعات زیادی در مورد زندگی او در دسترس نیست، جز اینکه او یک مرد سیاه‌پوست بود.

در زمان بروکس، نظافت خیابان‌ها اغلب یک کار دستی طاقت‌فرسا بود. در آن دوران که اسب‌ها و گاوها وسایل اصلی حمل و نقل بودند، فضولات حیوانی معضلی بزرگ به شمار می‌رفت. به جای زباله‌های پراکنده که امروزه در خیابان‌ها می‌بینیم، توده‌های کود حیوانی وجود داشت که باید به طور مرتب جمع‌آوری می‌شد. علاوه بر این، زباله‌ها و محتویات لگن‌ها نیز در جوی آب رها می‌شد.

کار نظافت خیابان‌ها توسط تجهیزات مکانیکی انجام نمی‌شد، بلکه کارگرانی بودند که با جارو زباله‌ها را جمع‌آوری کرده و در ظروف مخصوص می‌ریختند. این روش نیاز به نیروی کار زیادی داشت، هرچند که فرصت‌های شغلی ایجاد می‌کرد. مشکلات نظافت خیابان ها در زمان بروکس به حدی بود که اهمیت اختراع او را دوچندان می‌کند.

جاروی خیابانی خودکششی: نوآوری چارلز بروکس

پیش از اختراع بروکس، جوزف ویتورث در انگلستان و سی.اس. بیشاپ در ایالات متحده، جاروهای خیابانی مکانیکی را اختراع کرده بودند. با این حال، این جاروها همچنان توسط اسب کشیده می‌شدند، به طوری که طراحی بیشاپ به دنبال اسب یدک کشیده می‌شد.

طراحی بهبود یافته بروکس یک کامیون با برس‌های چرخشی بود که زباله‌ها را به داخل یک مخزن هدایت می‌کرد. کامیون او دارای برس‌های چرخشی بود که به گلگیر جلو متصل شده بودند و این برس‌ها با تیغه‌هایی قابل تعویض بودند که در زمستان برای برف‌روبی استفاده می‌شدند. این قابلیت، جاروی خیابانی بروکس را به ابزاری کارآمد در تمام فصول تبدیل می‌کرد.

بروکس همچنین یک مخزن زباله بهبود یافته برای نگهداری زباله‌های جمع‌آوری‌شده و یک محرک چرخ برای چرخش خودکار برس‌ها و همچنین برای به حرکت درآوردن مکانیزم بالابر برای تیغه‌ها طراحی کرد. مشخص نیست که آیا طرح او تولید و به بازار عرضه شده است یا خیر و آیا او از آن سود برده است یا خیر. شماره ثبت اختراع 556,711 در 17 مارس 1896 صادر شد.

جاروی خیابانی موتوردار بعداً توسط جان ام. مورفی برای شرکت Elgin Sweeper توسعه یافت که در سال 1913 عرضه شد. این نوآوری‌ها تحولی عظیم در صنعت نظافت شهری ایجاد کردند. اهمیت اختراع بروکس در این است که زمینه را برای توسعه جاروهای خیابانی مدرن فراهم کرد.

اختراع پانچ بلیط: راه حلی برای معضل زباله‌های کاغذی

چارلز بروکس همچنین یک نسخه اولیه از پانچ کاغذی یا پانچ بلیط را به ثبت رساند. این پانچ بلیط دارای یک مخزن داخلی در یکی از فک‌ها بود که قطعات گرد کاغذهای باطله را جمع‌آوری می‌کرد و از پخش شدن آن‌ها جلوگیری می‌کرد. طراحی آن برای هر کسی که از پانچ تک سوراخ قیچی‌مانند استفاده کرده باشد، بسیار آشنا خواهد بود. شماره ثبت اختراع 507,672 در 31 اکتبر 1893 صادر شد.

لازم به ذکر است که پانچ بلیط‌ها قبل از دریافت حق اختراع بروکس وجود داشتند. همانطور که او در این اختراع می‌گوید، «عملکرد و ساختار این نوع پانچ به خوبی شناخته شده است و نیازی به شرح مفصل ندارد.» نوآوری او، تعبیه مخزنی در فک بود که چادهای (قطعات سوراخ شده) کاغذ را جمع‌آوری می‌کرد. این مخزن قابل جابجایی دارای روزنه‌ای با اندازه دقیق بود تا چاد کاغذی قبل از تخلیه در سطل زباله، وارد مخزن شود. این ویژگی، پانچ بروکس را از سایر پانچ‌های موجود متمایز می‌کرد.

بر اساس اظهارات موجود در این اختراع، «از پرواز تکه‌های بریده شده بلیط‌ها بر روی کف و مبلمان واگن جلوگیری می‌شود.» به هر حال، این امر یک منبع آزاردهنده کمتر از زباله برای نظافتچیان بود که باید با آن سر و کار داشته باشند. هیچ سابقه ای از تولید یا بازاریابی اختراع او وجود ندارد، اما امروزه معمولاً مخزن جمع‌آوری چاد در پانچ‌های بلیط دیده می‌شود. به این ترتیب، می‌توان گفت که اختراع بروکس تاثیر قابل توجهی بر طراحی پانچ‌های بلیط داشته است.