کاتیون و آنیون: تفاوت ها و ویژگی های اتمی آنها

کاتیون ها و آنیون ها هر دو نوع یون هستند. تفاوت بین کاتیون و آنیون در بار الکتریکی خالص یون نهفته است.

یون ها اتم ها یا مولکول هایی هستند که یک یا چند الکترون والانس را از دست داده یا به دست آورده اند و این باعث می شود که یون بار مثبت یا منفی خالصی داشته باشد. اگر تعداد پروتون ها بیشتر از الکترون ها باشد، بار خالص مثبت است. اگر تعداد الکترون ها بیشتر از پروتون ها باشد، بار منفی است. تعداد نوترون ها ایزوتوپ یک عنصر را تعیین می کند اما بر بار الکتریکی تأثیری ندارد.

کاتیون در مقابل آنیون

کاتیون ها یون هایی با بار مثبت خالص هستند.

مثال های کاتیون:

• نقره: Ag+
• هیدرونیوم: H3O+
• آمونیاک: NH4+

آنیون ها یون هایی با بار منفی خالص هستند.

مثال های آنیون:

• یون هیدروکسید: OH-
• یون اکسید: O2-
• یون سولفات: SO42-

زیرا آن ها بارهای الکتریکی مخالف دارند، کاتیون ها و آنیون ها به یکدیگر جذب می شوند. کاتیون ها یکدیگر را دفع می کنند و آنیون ها نیز یکدیگر را دفع می کنند.

پیش بینی کاتیون ها و آنیون ها

گاهی اوقات می توانید پیش بینی کنید که یک اتم آیا یک کاتیون یا آنیون تشکیل خواهد داد بر اساس موقعیت آن در جدول تناوبی. فلزات قلیایی و فلزات قلیایی خاکی همیشه کاتیون تشکیل می دهند. هالوژن ها همیشه آنیون تشکیل می دهند. بیشتر غیر فلزات دیگر معمولاً آنیون تشکیل می دهند (مانند اکسیژن، نیتروژن، گوگرد) در حالی که بیشتر فلزات کاتیون تشکیل می دهند (مانند آهن، طلا، جیوه).

نوشتن فرمول های شیمیایی

هنگام نوشتن فرمول یک ترکیب، کاتیون قبل از آنیون نوشته می شود. به عنوان مثال، در NaCl، اتم سدیم به عنوان کاتیون عمل می کند در حالی که اتم کلر به عنوان آنیون عمل می کند.

هنگام نوشتن نمادهای کاتیون یا آنیون، نماد عنصر ابتدا نوشته می شود. بار به عنوان یک عدد سوپر اسکریپت پس از فرمول شیمیایی نوشته می شود.