هوا چیست؟ تعریف علمی، ترکیبات و تاریخچه هوای تنفسی
اصطلاح "هوا" عموماً به گاز اشاره دارد، اما دقیقاً کدام گاز، بستگی به زمینه استفاده از این اصطلاح دارد. در این مطلب، به بررسی تعریف مدرن هوا در علوم مختلف و همچنین تعاریف قدیمی‌تر این واژه می‌پردازیم. با ما همراه باشید تا درک بهتری از این مفهوم اساسی به دست آورید.
تعریف مدرن هوا: ترکیبی حیاتی از گازها
در تعریف امروزی، هوا به مخلوطی از گازها اطلاق می‌شود که جو زمین را تشکیل می‌دهد. این ترکیب گازی عمدتاً شامل 78% نیتروژن و 21% اکسیژن است. بخار آب نیز به میزان متغیر در هوا وجود دارد. سایر اجزای تشکیل‌دهنده هوا شامل آرگون (0.9%)، دی‌اکسید کربن (0.04%) و مقادیر بسیار کمی از گازهای دیگر (گازهای کمیاب) هستند.
هوای خالص بدون بو و رنگ است. با این حال، هوای معمولی اغلب حاوی گرد و غبار، گرده گل و اسپورها است. آلاینده‌های دیگری که وارد هوا می‌شوند، به عنوان "آلودگی هوا" شناخته می‌شوند.
شایان ذکر است که ترکیب هوای موجود در سایر سیارات، مانند مریخ، متفاوت خواهد بود. همچنین، از نظر فنی، در فضا هوایی وجود ندارد.
تعریف قدیمی هوا: نگاهی به گذشته علم شیمی
در گذشته، "هوا" به عنوان یک اصطلاح شیمیایی اولیه برای نوعی گاز به کار می‌رفت. بر اساس این تعریف قدیمی، هوایی که تنفس می‌کنیم از انواع مختلفی از "هوا" تشکیل شده بود. به عنوان مثال، "هوای حیاتی" بعدها مشخص شد که همان اکسیژن است و "هوای فلوژیستونی" در واقع همان نیتروژن بود.
در دوران کیمیاگری، کیمیاگران ممکن بود هر گازی را که در اثر یک واکنش شیمیایی آزاد می‌شد، "هوا" بنامند.
- شیمی
- علم
